 | |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv Amonijum 2,4,6-trinitrofenolat | |
| Drugi nazivi Amonijum pikrat; Pikratol; 2,4,6-trinitrofenol amonijum so; Amonijum pikronitrat; Eksploziv D | |
| Identifikacija | |
| |
3D model (Jmol) | |
| ECHA InfoCard | 100.004.582 |
| |
| Svojstva | |
| C6H6N4O7 | |
| Molarna masa | 246,134 |
| Gustina | 1,719 g/cm3[3] |
| Tačka topljenja | 265 °C (509 °F; 538 K)[3] |
| 10 g/L (20 °C) | |
| Опасности | |
| ГХС пиктограми |   |
| ГХС сигналне речи | Danger |
| H201,H315,H317,H319 | |
| P210,P230,P240,P250,P261,P264,P272,P280,P302+352,P305+351+338,P321,P332+313,P333+313,P337+313 | |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose nastandardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 Y verifikuj (šta je  Y Н ?) | |
| Reference infokutije | |
Dunit, je poznat kaoEksploziv D ili sistematski kaoAmonijum pikrat, smatra se sigurnimeksplozivom, jer zahteva značajno električno pražnjenje da bi detonirao i bezbedniji je odpikrinske kiseline.
Razvio ga je major američke vojskeBeverli V. Dan 1906.[4] koji je kasnije služio kao glavni inspektor Biroa za transporteksploziva.[5][4]Amonijum pikrat je so nastala reakcijompikrinske kiseline iamonijaka. Hemijski je povezan sa stabilnijim eksplozivnimtrinitrotoluenom (TNT).
Dunit je takođe iorgansko jedinjenje, koje sadrži 6atomaugljenika i imamolekulsku masu od 246,134Da.
Bio je to prvieksploziv upotrebljen u operaciji vazdušnog bombardovanja u vojnoj istoriji, koji su izveli italijanski piloti uLibiji 1911.[6] U velikoj meri ga je koristila mornaricaSjedinjenih Država tokomPrvog svetskog rata.[7]
Iako seDunit generalno smatrao neosetljivom supstancom, do 1911. godine vojskaSjedinjenih Država je napustila njegovu upotrebu u korist drugih alternativa.[8] Mornarica ga je, međutim, koristila u oklopnim artiljerijskim granatama i projektilima, kao i u obalskoj odbrani. Obično ne detoniraju pri udaru oklopnom granatom. Nasuprot tome, granata može da probije oklop, nakon čega se punjenje detonira vremenskim upaljačom. Ovo je bio nedostatak od kojeg su patili prvi oklopni projektili, punjenje je detoniralo pri udaru, a oklop je rasipao energiju izvan sebe.
Godine 2008. skrovišta odbačenogDunita na udaljenim lokacijama pogrešno su zahvaćena zarđalim stenama u Cape Porcupine, Njufaundlendu i Labradoru,Kanada.[9][10]
Dunit se može koristiti kao prekurzor visoko stabilnogeksplozivaTATB (1,3,5-triamino-2,4,6-trinitrobenzen), tako što se prvo dehidrira da bi se formirao piramid (vezivanje amonijaka kao aminske grupe umesto jona), a zatim ga dalje aminira.
Dunit je lako napraviti kao na primer ako uzmemo jedan grampikrinske kiseline koja se stavi u staklenu posudu i rastvori u 100 mlamonijaka i zagreje na približno 80 °C (176 °F) i pustite da višak amonijaka ispari. Dobijeni rastvor se osuši, a preostali kristali su kristaliamonijum pikrata.
Pravljenje pirotehničke smeše:
Dobija se dejstvompikrinske kiseline na rastvoreamonijum hidroksida prema sledećoj reakciji:
Prednostamonijum pikrata je u tome što je manje korozivan odpikrinske kiseline prema metalnim omotačima u kojima se nalazi.
| Osobina | Vrednost |
|---|---|
| Broj akceptora vodonika | 7 |
| Broj donora vodonika | 1 |
| Broj rotacionih veza | 3 |
| Particioni koeficijent[11] (ALogP) | -1,3 |
| Rastvorljivost[12] (logS, log(mol/L)) | -3,7 |
| Polarna površina[13] (PSA,Å2) | 197,0 |
| Amonijum pikrat | |
|---|---|
| Godina otkrića | 1841 |
| Energija eksplozije | 3,3 MJ/kg |
| Energija formiranja | −1495 kJ/kg |
| Entalpija formiranja | 389 kJ/mol (1581 kJ/kg) |
| Balans kiseonika | −52,0 % |
| Sposobnost drobljenja | 250 cm³Pb na 10g |
| Maksimalni pritisak detonacije | nema podataka |
| Brzina detonacije | 7,15 km/s |
| Gustina koja odgovara Vdet | 1,70 g/cm³ |
| Temperatura detonacije | 320 °C (608 °F) |
| Osetljivost na udar | do 20 Nm bez reakcije |
| Zapremina gasovitih proizvoda | 680 dm³/kg |
| Temperatura tokom eksplozije | nema podataka |
