2. Përdoret për të shënuar një shkallë të lartë të një tipari cilësor që shprehet nga mbiemri ose nga ndajfolja; fare. Krejt i ri. Krejt i lagur. Krejt budalla. Krejt të ndryshme. Krejt afër.
II. pakuf.
1. Që të gjithë, pa asnjë përjashtim, tërë. Krejt populli. Krejt vendi.
2. Tërë, gjithë. Krejt lule (bar). Krejt ujë.
3. Përd. pj. Njësoj si dikush tjetër nga vetitë fizike a morale, gjallë, tërë. Krejt i ati (e ëma, i vëllai).
