Realizmi poetik (frëngjisht:Réalisme poétique) ishte një lëvizje kinematografike nëFrancë nëvitet 1930. Më shumë një prirje sesa një lëvizje, realizmi poetik nuk ishte aq i integruar samontazhi sovjetik apoimpresionizmi francez, por ishin individët që e krijuan këtë stil lirik. Drejtorët kryesorë të lëvizjes ishin Pierre Chenal,Zhan Vigo, Julien Divier, Marcel Carnet dhe ndoshta drejtori më i rëndësishëm i lëvizjes,Zhan Renoir. Renoir bëri një shumëllojshmëri të gjerë filmash të ndikuar nga Fronti Popullor i Majtë dhe madje edhe një film të shkurtër lirik.
Rryma, e ndikuar nga letërsia natyraliste, nga avangarda dhe ngakinemaja ekspresioniste gjermane, ilustrohet veçanërisht nga filmat eZhan Vigo,René Clair,Zhan Renoir, Marcel Carne, Marcel L'Herbier, Marc Allégret, Jacques Becker. Jean Grémillon, Jacques Feyder dhe Julien Duvivier. Është gjithashtu e nevojshme të nënvizohet rëndësia e personaliteteve të tilla si skenaristët dhe dialogistët Jacques Prévert dhe Henri Jeanson, shkrimtari dhe producenti Marcel Pagnol, skenaristi belg Charles Spaak, drejtori artistik Lazare Meerson dhe dekoratori hungarez Alexandre Trauner.
Aktorët emblematikë të realizmit poetik janë Michel Simon, Jean Gabin, Arletty dhe Michèle Morgan.
Nga ana tjetër, realizmi poetik do të kishte një ndikim të rëndësishëm nëkinemanë neorealiste italiane dhe nëValën e re franceze.
Realizmi poetik përbëhet nga dy prirje: