Boris Nikolajeviç Jelcin (rusisht: Бори́с Никола́евич Е́льцин; 1 shkurt 1931 – 23 prill 2007) ishte një politikan sovjetik dhe rus, i cili shërbeu si Presidenti i parë i Federatës Ruse nga viti 1991 deri në vitin 1999. Anëtar i Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik nga viti 1961 deri më 1990, ai më vonë ishte i pavarur politik, gjatë së cilës kohë ai ishte ideologjik i harmonizuar me liberalizmin dhe nacionalizmin rus.
Jelcin shndërroi ekonominë socialiste shtetërore të Rusisë në një ekonomi tregu kapitalist duke zbatuar terapinë ekonomike të goditjeve, kursin e këmbimit të tregut tërubla, privatizimin në të gjithë vendin dhe heqjen e kontrolleve të çmimeve. Pasoi rënies ekonomike dhe inflacioni. Mes ndërrimit ekonomik, një numër i vogëloligarkësh fituan shumicën e pronës dhe pasurisë kombëtare, ndërsa monopolet ndërkombëtarë erdhën për të mbizotëruar në treg. Gjatëkrizës kushtetuese ruse të vitit 1993, Jelcin urdhëroi shpërbërjen antikushtetuese të parlamentit Sovjetik Suprem, i cili u përgjigj duke u përpjekur ta hiqte atë nga detyra. Në tetor 1993, trupat besnike të Jelcinit ndaluan një kryengritje të armatosur jashtë ndërtesës së parlamentit; ai më pas prezantoi një kushtetutë të re e cila zgjeroi ndjeshëm kompetencat e presidentit. Ndjenjat secesioniste nëKaukazin Rus çuan nëLuftën e Parë Çeçene,Luftën e Dagestanit dheLuftën e Dytë Çeçene midis viteve 1994 dhe 1999. Në planin ndërkombëtar, Jelcin promovoi bashkëpunimin e ri me Evropën dhe nënshkroi marrëveshje të kontrollit të armëve me Shtetet e Bashkuara. Mes presionit të brendshëm në rritje, në fund të vitit 1999 ai dha dorëheqjen dhe u pasua nga pasardhësi i tij i zgjedhur, ish-kryeministriVladimir Putin. Jashtë zyrës, ai mbajti një profil të ulët, por pas vdekjes së tij në Prill 2007 atij iu dha njëvarrim shtetëror.
Jelcini ishte një figurë i diskutueshëm. Brenda vendit ai ishte shumë i popullarizuar në fund të viteve 1980 dhe në fillim të viteve 1990, megjithëse reputacioni i tij u dëmtua nga krizat ekonomike dhe politike të presidencës së tij, dhe ai u largua nga posti shumë jopopullor me popullsinë ruse. Ai mori vlerësime dhe kritika për rolin e tij në shpërbërjen e Bashkimit Sovjetik, transformimin e Rusisë në një demokraci përfaqësuese dhe futjen e vendit në vend të lirive të reja politike, ekonomike dhe kulturore. Në të kundërt, ai u akuzua për keqmenaxhim ekonomik, mbikëqyrjen e një rritjeje masive të pabarazisë dhe korrupsionit dhe për minimin e pozitës së Rusisë si një fuqi e madhe botërore.
