spektroskopi
Spektroskopi er ei rekkje ulike metodar for å studeremolekyl,atom ogatomkjernar. Spektroskopi blir brukt innangrunnforsking, men også som analysemetode for å bestemme samansetjing av prøver. Iastrofysikk blir spektroskopi brukt ved analyse av til dømes samansetjinga til stjerner.
Faktaboks
- Uttale
spektroskopi
Omgrepet omfatta opphavleg berre detsynlege spekteret, men gjeld no også undersøkingar av spektera av annaelektromagnetisk stråling (spektroskopi avradiobølgjer,mikrobølgjer,infraraud stråling,ultrafiolett stråling,røntgenstråling oggammastråling), avpartikkelstråling (alfa-, beta- og nøytronspektroskopi) og avakustiske bølgjer (lydspektroskopi). I vidaste forstand omfattar spektroskopi også andre teknikkar som blir brukte til identifikasjon av kjemiske stoff, slik sommassespektrometri.
Oppdaging
Robert W. Bunsen ogGustav Kirchhoff oppdaga i 1859 at spektrallinjene i det synlege spektrumet kunne brukast for å identifiseregrunnstoff. Dei la dermed grunnlaget for bruk av spektroskopi i kjemien (sjåspektralanalyse).
Nytte i ulike område av spekteret
Spektroskopi innan det ultrafiolette området og røntgenområdet har gitt meir utførlege opplysningar om dei enkelte atoma og har hatt mykje å seie for undersøkingar avkrystallstrukturar.
Spektroskopi innan den langbølgja delen av spekteret, infraraud spektroskopi og mikrobølgjespektroskopi gir opplysningar om molekylstrukturar og molekylrørsle.
Gammaspektroskopi gir opplysningar om strukturen til atomkjernane.
Partikkelspektroskopi omfattar undersøkingar av alfa- og betastråling frå radioaktive desintegrasjonar og av partiklar som blir sende ut i kjernereaksjonar.
Les meir i Store norske leksikon
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må vere logga inn for å kommentere.
