Sjølv om genitivforma av eit ord eller ein nomenfrase alltid kan vere ei eigeform, kan ho også ha fleire andre tydingar. Her er nokre eksempel:

1. husets vegger
2. jordas overflate
3. gutens mor
4. Karis mann
5. husets eigar

I eksempel 1 er ikkje veggene noko huset eig, dei er ein del av huset, og i eksempel 2 er overflata ein del av jorda. Her har vi ein relasjon mellom ein heilskap og ein del: Huset og jorda er heilskapar som veggene og overflata er delar av.

I eksempel 3 eig ikkje guten mor si, og i eksempel 4 eig ikkje Kari mannen sin. Her har vi slektskaps- eller familierelasjonar, og genitiv kan brukast begge vegar: Ola er Karis son = Kari er Olas mor.

I eksempel 5 uttrykkjer genitivsforma heilt tydeleg ikkje eigaren, for det eigde eig ikkje eigaren sin. Her har vi å gjere med ei meir abstrakt tilknyting.

Norrønesubstantiv,adjektiv,pronomen ogdeterminativ hadde eigne genitivformer, som 'kongens hest' pånorrønt viser:

• hestr konungsins

Her erkonungsins genitiv, eintal, bunden/bestemt avkonungr 'konge'.

I dei flestenorske dialektar har genitiv blitt borte som ein bøyingskategori ved substantiv, adjektiv og determinativ for mange hundre år sidan, truleg alt på 1400-talet, og er erstatta av ei rekkje andre konstruksjonar:

• hesten til kongen
• hestenåt kongen
• kongen sin hest
• hestenhans Harald

Mange andre europeiske språk manglar også genitivsformer, og i staden brukar dei konstruksjonar der «eigaren» står etter einpreposisjon:

• nederlandsk: het paardvan de koning
• fransk: le chevaldu roi
• spansk: el caballodel rey

Også ifærøysk har genitiv stort sett gått av bruk, og ein nyttar i staden ein konstruksjon med preposisjonenhjá 'hjå, hos' føre ein nomenfrase idativ:

• hesturin hjá konunginum 'hesten til kongen'

Den norske konstruksjonen med genitiv-s liknar den norrøne genitiven:

• kongens hest

Her er likevel ikkjekongens ei bøyingsform avkonge slikkonungsins er ei bøyingsform avkonungr. S-en ikongens er einenklitisk genitiv-partikkel som står heilt sist i einnomenfrase, som [kongen av Noreg]:

• [kongen av Noreg]s hest

Den engelske genitiv-s-en må analyserast på same måten:

• [the king]'s horse
• [the king of Norway]'s horse

Japansk har ein heilt parallell konstruksjon, der のno er ein genitiv-partikkel, medan 王ō tyder 'kong' og 馬uma tyder 'hest':

• 王の馬
• Ō no uma
• 'konge' 'genitiv' 'hest'

Konstruksjonen med-s er lite brukt i norske dialektar og er difor mindre vanleg inynorsk enn ibokmål, som har lånt konstruksjonen frådansk.

Det er vanleg å rekne genitiv som einkasus, sidan genitiv på mange språk står i motsetnad til kasus somnominativ,akkusativ ogdativ, slik at dei gjensidig utelukkar kvarandre: Eit substantiv står anten i nominativ, akkusativ, dativ eller genitiv. Dette gjeld ikkje minst i dei klassiske språkalatin oggresk, som tradisjonell europeisk grammatikk skriv seg frå.

Mange språkforskarar meiner likevel at genitiv ikkje er ein kasus, fordi det skil seg på fleire vis frå nominativ, akkusativ, dativ og andre kategoriar som utan tvil er kasus.

Dersom kasus blir definert som ein grammatisk kategori som uttrykkjer kvasyntaktisk funksjon eitsetningsledd har i eisetning, er ikkje genitiv ein kasus. Genitiv uttrykkjer ikkje kva funksjon eit setningsledd har i ei setning, men i staden ein grammatisk relasjon mellom ledd inne i einnomenfrase.

Utvilsame kasus somnominativ,akkusativ ogdativ utelukkar kvarandre alltid gjensidig, slik at eit ord ikkje kan ha fleire kasus samtidig. Men genitiv skil seg frå desse ved at det finst språk i dei fleste delar av verda der ord kan stå ibåde genitivog til dømesnominativ,akkusativ ellerdativ. Dette er mogeleg fordi genitiv anten gjeld ein relasjon innanfor nomenfrasen, som i latinequus regis 'kongens hest' – eller han gjeld ikkje nokon grammatisk relasjon i det heile, som i latinhicequus regis est 'denne hesten er kongens', der genitiven står aleine sompredikativ – medan kasus gjeld funksjonen til nomenfrasen i ei setning.

Nedanfor er eit eksempel frå detomotiske språket kafa. Setninga tyder 'Gjev Gud det som høyrer Gud til!' (Markus 12,17) — eller direkte omsett: 'Gjev Guds til Gud!' FormaYeerichon er ei genitivform som har kasusen akkusativ.

OrdetYeerichon er akkusativ avYeericho, som er genitiv, eintal, maskulinum avYeeri 'Gud'. Ein kan med andre ord seie at på kafa blir genitiven bøygd igenus,numerus ogkasus. På same vis er det iindoariske språk – medreknaromanes slik språket blir tala i Noreg – og mellom anna iaustralske språk,georgisk ogquechua. Desse eksempla viser kasusbøying av ein genitiv i romanes:

• le Devléski zor 'Guds makt'
• le Devléska zorása 'med Guds makt'

Genitiv i romanes blir bøygd i tal (numerus), genus (grammatisk kjønn) og kasus i samsvar med overleddet i ein nomenfrase. Det feminine substantivet som tyder 'makt', heiterzor i nominativ eintal ogzorása 'med makt' ikomitativ eintal. SubstantivetDel 'Gud' heiterDevléski i nominativ, eintal, femininum av genitiv eintal ogDevléska ioblik (= ikkje-nominativ), eintal, femininum av genitiv eintal.Le er ein bunden (bestemt) artikkel knytt til genitiven, og står her i oblik eintal.

Norsk har eigedomsformer avpronomena, sommin/mi/mitt/mine,din/di/ditt/dine,hans, hennar,vår/vårt/våre,dykkar,deira ogsin/si/sitt/sine. Dei blir ikkje kalla genitiv-former, menpossessiv, og blir analyserte som ei undergruppe avdeterminativa.

• kasus
• morfologi – grammatikk
• grammatikk

• Dixon, R.M.W. (2010–2012).Basic Linguistic Theory 1–3. Oxford: Oxford University Press. ◎ R. M. W. Dixon er den lingvisten som klårast har argumentert mot den tradisjonelle analysen av genitiv som ein kasus.
• Eitrem, Samson (1996).Latinsk grammatikk. 3. utgåve ved Bjørg Tosterud og Egil Kaggerud. Aschehoug. ◎ S. 75–81 inneheld ei detaljert framstilling av dei ulike bruksmåtane av genitiv i latin og er representativ for mange konservative indoeuropeiske språk. Boka finst òg på bokmål.
• Faarlund, Jan Terje, Svein Lie og Kjell Ivar Vannebo (1997).Norsk referansegrammatikk. Oslo: Universitetsforlaget.
• Theil, Rolf (2023). Kafa. Kapittel 41 (s. 973–1004) iThe Oxford Handbook of Ethiopian Languages.Oxford: Oxford University Press. ◎ Kapittelet inneheld ei framstilling av genitiv i det omotiske språket kafa.