Prednisolon er eit effektivtbetennelsesdempande middel som er omtrent fem gongar sterkare ennkortisol, som vert produsert naturleg ibinyrebarken. Effekten avlegemiddelet kjem allereie frå fyrste dag.

Doseringa er avhengig av kva for sjukdom eller tilstand ein vil behandle. Lågdose vedlikehaldsdosering er på 2,5–10 mg/døgn, og høgdosering er på 20–80 mg/døgn.

Det naturlege nivået av kortisol i kroppen er høgast om morgonen. Difor er det hensiktsmessig å ta prednisolon på denne tida for å etterlikne kroppen mest mogleg.

Ved å tilføre prednisolon vil eigenproduksjonen avglukokortikoid i kroppen bli redusert. Det er difor svært viktig at nedtrappinga av dosen skjer over tid slik at kroppen får tid til å starte produksjonen sin tilstrekkeleg opp igjen.

Biverknadar er sjeldne ved bruk av lågdose prednisolon. Ein bør ta medisinen med litt mat og vatn for å unngå mage- og tarmproblem.

Dei meir alvorlege biverknadane kjem ved bruk av høgdose prednisolon over lang tid. Biverknader er då vanleg og inkluderer mellom anna auka matlyst, vektauke, væskeopphoping i kroppen, forandring i kroppsfigur og utsjånad, blant anna rundare ansikt, på grunn av endra feittfordeling (Cushings syndrom), hudforandringar, humørsvingingar, uro og søvnvanskar.

Ved bruk av høgdose prednisolon over lang tid kan ein utvikle beinskjørheit (osteoporose). Prednisolon fører til atskjelettet mistarkalk. Det er difor viktig med tilstrekkeleg tilførsel av kalsium ogD-vitamin under prednisolonbehandling.

• kortikosteroider
• binyrene