- IPA:/kǒʃtit͡sa/
- Hifenacija:koš‧ti‧ca
kòšticaf (ćirilicaко̀штица)
Kategorije:
rib.
Oblici:
Značenja:
- Tvrda semenka ili tvrdo jezgro ploda nekih biljaka, uglavnom voća.[1]
- Sitna kost kod ribe.[1]
Primeri:
- Fȋno je tȏ bílo tȇ kòštice, sèmēnke tȇ jȅsti.Subotica[1]
- Ta kȃžedu da tȃ što dȕže trȁju tȅ što su iz kòštice nego òve ȍltovane.Veliki Gaj[1]
- Kad òne ùzru, ìzbristru se i ondak dȏđe čórba góre, a kòštice i ljȕske pȁdnedu dóle — tȏ je od àmura — ȍnda se pèče ràkija.Jaša Tomić[1]
- Dobar je on [bucov] i pržen, samo ako je krupan. Sasvim sitno se izrecka da one njegove dužne koštice, koje on ima osim glavne kosti, mora sasvim sitno da se izrecka i duboko.[2]Stari Slankamen[1]
Sinonimi:
- košarka[3][4]Srpski KrsturĐurđevoĐala[1]
- košća[1]
deklinacija imenicekoštica
| jednina | množina |
|---|
| nominativ | koštica | koštice |
| genitiv | koštice | koštica |
| dativ | koštici | košticama |
| akuzativ | košticu | koštice |
| vokativ | koštice / koštico | koštice |
| lokativ | koštici | košticama |
| instrumental | košticom | košticama |
- „koštica” uHrvatskom jezičnom portalu
- ↑1,01,11,21,31,41,51,61,7Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑Velimir Mihajlović—Gordana Vuković, Srpskohrvatska leksika ribarstva. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1977, 457 str.
- ↑Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 534.
- ↑Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 162.
