Vahabizam[1] ilivehabizam (arapski: الوهابية,engleski:Wahabism, Wahabbism) je vjerski pokret odnosnofundamentalistički pravacislama koji se utemeljio koncem u18. vijeka. Njegov duhovni izvornik jeMuhamed Abdul Vahab, muslimanski teolog sa područja današnjeSaudijske Arabije koji je zagovarao "čišćenje" islamskog nauka od svih "nečistoća" ili inovacija. Vahabizam se razlikuje od drugihislamskih pravaca kao što susunizam,sufizam išijitizam. Vahabizam nastoji zadržatimuslimane na izvornoj interpretaciji islama bez daljnjih naučnih, teorijskih i sl. posredovanja u interpretaciji. Samim tim vahabizam je interpretativni tok koji nema svoju literaturu, koji nema svoje mišljenje, te duhovni tok koji zagovara krajnje reduciranje čovjeka kao pojedinca i muslimana kao zajednice.
U modernom vremenu vahabizam je najprošireniji u nemoderniziranim dijelovimaAzije i u manjoj mjeri uEvropi, te ga mnogi okrivljuju za podsticanje i ideološku osnovu današnjimterorističkim grupama uAfganistanu,Siriji iIraku. Također, smatra se da su pojedini poklonici vahabizma sa svojim vahabijskim ideološkim uvjerenjima poduprli terorističke napade uSAD-u iEvropi (uključujućiBalkan).
Na prostoru bivše Jugoslavije se za sljedbenike vahabizma koristi izrazvehabije,vahabije ilivahabiti.
- ↑Rečnik stranih reči i izraza, I. Klajn i M. Šipka(sh)
