Specijalni rat ilihibridni rat (engleski:hybrid warfare) je izraz kojim se opisuju neprijateljske aktivnosti jedne suverene države ili više njih prema drugoj suverenoj državi koje po svojim ciljevima odgovararatu, ali koje ne uključuju element neposrednog oružanog, odnosno konvencionalnog sukoba, odnosno u kome je direktna akcija zamijenjena širokim rasponom ekonomskih, obavještajnih, propagandnih i sličnih operacija kojima se posredno ciljana država nastoji uništiti ili oslabiti krozsubverziju.
Izraz "specijalni rat" se na prostorubivše Jugoslavije prvi put počeo koristiti u udžbenicima i priručnicima zaOpćenarodnu obranu i društvenu samozaštitu kojima su vlastiSFRJ nastojale njene građane "upozoriti" na stvarne ili navodne neprijateljske aktivnosti stranih država. Nakonraspada te države se taj izraz nastavio koristiti uHrvatskoj u doba vladavineFranje Tuđmana.
Izraz "hibridni rat" je postao popularan uzapadnom svijetu sredinom 2010-ih, prije svega kao opis nekonvencionalnih aktivnosti kojeRusija (i, u manjoj mjeriNR Kina) stvarno ili navodno poduzimaju protivSAD,EU i drugih vodećih zapadnih država kroz propagandu, ekonomske i medijske manipulacije, odnosnokibernetsko ratovanje, a u kontekstuNovog hladnog rata.
Specijalni rat ima nekoliko svojih jasno određenih verzija. One su:
Osim ovih osnovnih grupa specijalnog rata postoje i one kada se za njega koristi edukacijska ili humanitarna pomoć, ali te vrste nisu posebno grupirane u vlastite podgrupe. Primjeri tih oblika su američka direktivaNSDD 54 u kojoj se kao jedan od ciljeva navodi jačanje kulturnog i edukacijskog programa s komunističkim državama kako bi se "ojačalo" prozapadno gledište u njima[2] i odlukaUSAID da javno sudjeluje u projektuCCO
