Doštitne žlijezde (doštitaste žlijezde) iliparatiroidna žlijezda (paratireoidne žlijezde) iliepitelna tjelešca,lat.glandulae parathyroideae je naziv za maleendokrine žlijezde u vratu čovjeka koje izlučujuparatiroidni hormon ili parathormon (PTH). U čovjeka obično nalazimo četiri doštitne žlijezde smještene izaštitne žlijezde. Razlikujemo par gornjih (lat.glandulae parathyroidea superior) i par donjih doštitnih žlijezda (lat.glandulae parathyroidea inferior), iako broj žlijezda kod čovjeka može varirati od dva do šest.
Paratiroidne žlijezde je 1880.g. otkriošvedski student medicine Ivar Viktor Sandström (1852-1889).
Paratiroidne žlijezde održavaju koncentracijukalcija ukrvi, kako biživčani sustav imišićni sustav mogli normalno funkcionirati, pomoću paratireoidnog hormona.
Obično u ljudskom tijelu nalazimo četiri doštitne žlijezde veličine 3 x 6 mm, težine 0.6 g i nalaze su čahuri štitne žlijezde, a mogu se nalaziti i u samoj štitnoj žlijezdi ili rjeđe umedijastinumu. Gornji par žlijezda nalazi se u blizini gornjeg pola štitne žlijezde, sa stražnje strane lateralnih režnjeva, dok je donji par smješten u blizini donjeg pola, sa stražnje strane štitnjače. Lat.arteria thyroidea superior (gornja arterija štitaste žlijezde) i lat.arteria thyroidea inferior (donja arterija štitaste žlijezde) opskrbljuju žlijezdekrvlju, a inerviraju ih srednji (lat.ganglion cervicale medium) i donji cervikalni ganglij (lat.ganglion cervicale inferior).
Svaka od doštitnih žlijezda obavijena jevezivnom čahurom koja pruža pregrade u tkivo žlijezde, te dalje prelaze u mrežu retikulinskih vlakana. U žlijezdanom tkivu razlikuju se glavne stanice i oksifilne stanice. Glavne paratiroidne stanice izlučuju parathormon, dok je funkcija oksifilnih stanica nepoznata. Postoje i stanice koje su slične i glavnim i oksifilnim stanicama koje su vjerojatno prijelazni oblici. U vezivnim djelovima nalaze seživci,krvne žile imasne stanice. S dobi žlijezdane stanice se zamijenjuju s masnima.
