Za ostala značenja, vidiOpozicija (razvrstavanje).
Opozicija ilioporba (latinski:oppositio, "suprotstavljenost", "opreka") je izraz kojim se upolitici označavaju svi pojedinci, grupe i organizacije koje su iz političkih ili ideoloških razloga suprotstavljene pojedincima, grupama i organizacijama koje predstavljajuvlast, odnosnorežim u nekoj državi.
Opozicija se obično dijeli na ilegalnu opoziciju - kojoj nije dozvoljeno postojanje ili djelovanje - i legalnu opoziciju - kojoj je dozvoljeno postojanje i djelovanje. Ilegalna opozicija je karakteristična zaautoritarne itotalitarne političke sisteme koji iz vjerskih ili ideoloških razloga ne dozvoljavaju dovođenje vlasti i njene politike u pitanje. Legalna opozicija je, pak, karakteristična zademokratske političke sisteme koji za svoja načela uzimajuslobodu mišljenja iokupljanja. Valja, s druge strane, uzeti u obzir da u nekoj državi mogu istovremeno postojati i legalna i ilegalna opozicija; npr. uVelikoj Britaniji podkonzervativnom vladomMargaret Thatcher je legalnu opoziciju predstavljalaLaburistička stranka, a ilegalnuIRA.
Pod pojmom "opozicija" se, s obzirom na dominaciju demokratskih sistema u suvremenom svijetu, u pravilu podrazumijeva legalna opozicija. Uz taj pojam se vezuje i pojamlojalna opozicija.
Ovisno o tome da li njeni predstavnici sjede uparlamentu neke države, opozicija se dijeli naparlamentarnu i vanparlamentarna. Parlamentarna opozicija u mnogim državama, pogotovo onima swestminsterskim sistemom predstavljaustavnopravnu instituciju, odnosno te države imaju formalnu institucijuvođe opozicije koji ima posebna prava i obaveze koja se tiču savjetovanja s predstavnicima vlasti oko važnih odluka.
