Mioza je suženje zjenice oka. To je normalna reakcija na pojačanje svjetla, ali može biti prisutna i kod određenih patoloških stanja, izlaganja niskovalnom zračenju i uzimanja određenih lijekova.Suprotnog značenja jemidrijaza, dilatacija zjenice.
Svjetlost ulaskom u oko pogađa tri različita fotoreceptora na mrežnici: već poznate štapiće i čuniće koji oblikuju sliku i nedavno otkivene fotosenzitivne ganglske stanice. Gangljska stanica daje inforaciju o količini svjetlosti u okolini i reagira sporije od štapića i čunića. Signali iz ganglijske stanice imaju tri uloge: akutnu supresiju hormona melatoina, pokretanje tjelesnog cikardijalnog ritma i regulaciju veličine zjenice.Fotoreceptori mrežnice prevode svjetlosni podražaj u električne impulse. Živci koji sudjeluju u promjeni veličine zjenice se spajaju na pretektalnu jezgru srednjeg mozga, premoštavajući lateralnu genikulatnu jezgru i primarnu vidnu koru. Iz pretektalne jezgre živci šalju aksone u Edinger-Westphalovu jezgru, čiji visceromotorni neuroni prolaze duž lijevog i desnog okulomotornog živca. Aksoni iz visceromotornih neurona (koji čine III kranijalni živac, zajedno sa somatomotornim udjelom iz Edinger-Westphalove jezgre) imaju sinapse s neuronima cilijarnog ganglija, čiji parasimpatički aksoni inerviraju mišić konstriktor zjenice, uzrokujući miozu. To se događa jer se simpatička aktivnost iz cilijarnog ganglija gubi i na taj način parasimpatikus nije inhibiran.
Sa starenjem zjenice postaju sve uže.
Miotici uzrokuju konstrikciju zjenice (tj. miozu). Nasuprot tome, midrijatici uzrokuju dilataciju zjenice.