Dana12. juna2008. ratifikacija Ugovora je odbačena na referendumu uIrskoj[1]. Na ponovljenom referendumu, održanom2. oktobra2009, pošto jeEvropska unija napravila izvjesne ustupke Irskoj u vezi vojne neutralnosti, abortusa, poreskih stopa i broja komesara u Evropskoj komisiji, građaniIrske sa 67,13% izjasnili su se za ratifikaciju sporazuma. Na referendum je ovog puta izašlo 58% građana.
10. oktobra2009. poljski predsednikLeh Kačinski potpisao je Lisabonski ugovor u prisustvu funkcionera Evropske komisije i Evropskog parlamenta i pri tome naglasio kako je ovaj dogovor o reformi evropskih institucija veliki uspjeh i za Poljsku koja je uspjela ishoditi 13 od 14 ključnih pitanja u kojima su joj ostale članice izašle u susret. Poljska je tako postala 26. članica Unije koja je ratifikovala sporazum.
Češki predsjednikVaclav Klaus prije ratifikacije ugovora je zatražio da se na tekst Lisabonskog ugovora doda klauzula u vezi saPoveljom o osnovnim pravima kojom bi se njegova zemlja izuzela iz mogućih zahteva za povraćajem imovine protjeranimsudetskim Nijemcima i Mađarima poslijeDrugog svjetskog rata[2]. Poslije višetjednih rasprava i kritike dodatnih zahtjeva češkog predsjednika, na konferenciji u Briselu 29. oktobra 2009, šefovi država i vlada Evropske unije su prihvatili uslov Češke[3]. Ugovoru je dodat odgovarajućiamandman[4]. Poslije provjere češkog ustavnog suda, Češka kao zadnja članicaEvropske unije, ratificira ugovor[5].
