Landsknehti (jedinina: landsknecht,njemački:landsknecht) su bilinajamni vojnici porijeklom iz današnjeNjemačke, odnosno zemalja tadašnjegSvetog Rimskog Carstva koji su se kaopješaci borili na evropskim bojištima od kraja 15. do polovice 17. vijeka.
Prvi put se u historijskim izvorima spominju 1470. godine kao dio vojske burgudnskog vojvodeCharlesa Neustrašivog uBurgundskim ratovima, mada se vjeruje da su nastali nakon što je Charlesovu najamničku vojsku pobijedilašvicarskamilicijska vojska koristeći pješadijsku taktiku temeljenu na korištenju dugihkopalja i čvrstih formacija, a koja se pokazala efikasnom protiv dotada na bojištima dominantne oklopneviteškekonjice.Habsburški vojvodaMaksimilijan I je, time duboko impresioniran, odlučio formirati vlastitu profesionalnu vojsku koja bi se koristila sličnu taktiku, i ona je prvi put imala uspjeh, iskazavši se u pobjedi nad Francuzima ubitci kod Guinegatea 1479. godine. Landsknechte su nakon toga osim Habsburga počeli koristiti i drugi vladari i države, te su sa vremenom postali najčešće korišteni od svih najmanika u Evropi, te igrali važnu ulogu uItalijanskim ratovima, kao i gušenjuvelikog seljačkog ustanka u Njemačkoj. Landsknechtska taktika se temeljila na korištenju kopalja i [[helebarda|helebardi]g, a sa vremenom se, iako u manjoj mjeri, počelo koristiti ivatreno oružje poputarkebuza. Iako su bili najrasprostranjeniji vojnici, općenito su se smatrali inferiornišpanskoj pješadiji organiziranoj potercio sistemu, a koja je, iako malobrojnija, također uživala bolju reputaciju zbog čvršće discipline. To je došlo do izražaja i uTridesetogodišnjem ratu, tokom koga su landsknechti pokazali svoju inferiornost i prema prvim modernimstajaćim vojskama koje su bili angažirali tadašnji vladari.
