Površina ostrva je 444 km². Prema popisu iz 2001. na ostrvu živi 130.627 ljudi, što daje gustinu stanovništva od 294 stanovnika po kvadratnom kilometru. Kurasao se nalazi izvanpojasa uragana, koji ipak retko pogode ovo ostrvo.
Zvanična valuta je gulden holandskih antila a od2012. biće promenjena u karipski gulden.
Holandska kolonijalna arhitektura u luci Vilemstada
Prvi stanovnici Kurasaa su biliArawak indijanci. Prvi evropljani su stigli do ostrva ušpanskoj ekspedicijiAlonsa de Ojede1499.Bolesti koje su španci doneli su uništili lokalno stanovništvo. Otok su zauzeliHolanđani1634.Nizozemska zapadnoindijska kompanija je osnovala naselje Vilemstad koje je postalo trgovačka luka. Vilemstad je bio centar za trgovinurobljem. Bogatstvo stečeno trgovinom robljem obogatilo je stanovnike ostrva i doprinelo izgradnji impresivniharhitektonskih ostvarenja.
Početkom 19. veka ostrvo je menjalo gospodare (Velika Britanija, Francuska, Holandija), da bi se od 1815. vratilo pod Holandsku vlast. Trgovina robljem je ukinuta1863. Kraj trgovine robljem stvorio je ekonomske probleme ostrvljanima i uticao na odliv stanovništva. Pronalazak izvora nafte1914. dramatično je izmenio ekonomske prilike. Na ostrvu je izgrađena rafinerija nafte koja je postala veliki poslodavac.
Veće ostrva Kurasao je1984. promovisalo Nacionalnu zastavu i himnu ostrva.
Krajem2010. Kurasao je postao autonomni konstitutivni član Kraljevine Holandije, u skladu sa rezultatima referenduma iz 2005.
Poreklo imena ostrva još nije sasvim jasno. Jedno objašnjenje je da ono potiče od portugalske reči za srce „korasao“ (coração), što bi se odnosilo na trgovački značaj Kurasaa. Drugo objašnjenje je da su prvobitni stanovnici sebe nazivali ovim imenom.
Klima na Kurasau je polu-pustinjska (klimasavane). Biljni svet ostrva se uglavnom sastoji odkaktusa, bodljikavog žbunja ičetinara. Najviša tačka ostrva je na 375 metara nadmorske visine. Na Kurasau postoje slane močvare gde se odmaraju i hrane jataflamingosa. Jugoistočno od Kurasaa nalazi se malo nenaseljeno ostrvo Mali Kurasao.
