Kalpurnija Pizonis (Calpurnia Pisonis, 1. vijek pne.) bila jerimska plemkinja iz doba kasne RimskaRepublike, najpoznatija kao treća i posljednja supruga, odnosno udovicaJulija Cezara.
Bila je kći političaraLucija Kalpurnija Pizona Cezonina. Cezar se za nju oženio godine 59. pne. nedugo nakon razvoda odPompeje, kompromitirane prilikom skrnavljenja svetkovine Bona Dee. Historičari drže da je u pitanju politički brak, odnosno da je njime Cezar htio steći saveznika koji će zastupati njegove interese dok se bori ugalskim ratovima. Brak se održao, iako se Cezonin za vrijemegrađanskog rata distancirao od Cezara i nije krio pro-pompejske simpatije. U njemu nije bilo djece.
Kada je15. marta44. pne. Cezar ubijen, Kalpurnija je njegove najvažnije dokumente, uključujući oporuku, predalaMarku Antoniju, omogućivši mu da konsolidira redove cezarovske stranke. Historijska tradicija, na koju se pozivaju neki antički izvori,[1] tvrdi da je Kalpurnija imala vizije o tome da će joj muž biti ubijen te ga bez uspjeha pokušala upozoriti na predstojeći atentat. Također je pokušala nagovoritiDecima Junija Bruta Albina da Senatu poruči da se raziđe zbog Cezarove navodne bolesti, ali se Cezar pojavio prije Albinovog dolaska.
Nakon Cezarove smrti se nikada nije udavala.
Njen mlađi bratLucije Kornelije Pizon je postao važan funkcionar i čovjek od povjerenja carevaAugusta iTiberija.
S obzirom da jeatentat na Julija Cezara inspirirao brojne umjetnike i književnike, Kalpurnija se pojavljuje kao lik u brojnim umjetničkim djelima. Među njima je vjerojatno najpoznatijaShakespeareova tragedijaJulije Cezar; u njenoj filmskoj adaptaciji iz 1953. godine je lik Kalpurnije tumačilaGreer Garson.
U za Shakespearea nevezanim filmovima i TV-serijama na temu Cezara se ističu sljedeći portreti: