moderna slika Honorija, nastala na osnovu predstava na novcu
Flavije Honorije (9.9.384 –15.8.423) je bio rimski car od395. godine, pa sve do svoje smrti. Bio je mlađi sinTeodosija Velikog i njegove prve ženeElije Flacije i bratArkadija, cara na Istoku. Tokom svoje nominalne vladavine Honorije praktički nikada nije upravljao carstvo, a njegove retke odluke su gotovo uvek bile s katastrofalnim posledicama vladavine.
Honorije je otac postavio zakonzula kada je imao samo dve godine, a za očevog savladara proglašen je23.1. 393. godine. Kada je Teodosije umro, januara/siječnja395, Honorije iArkadije su podelili Carstvo: Honorije je postao car Zapadnog rimskog carstva sa samo deset godina. U prvim godinama svoje vlade, Honorije je zavisio u mnogočemu od svog vernog glavnog vojskovođeVandalaFlavija Stiliha. Da bi naglasio svoje veze sa mladim carem, Stilihon ga je ubedio da se oženi njegovom ćerkom. U početku Honorije je živeo uMilanu, ali kada suVizigoti upali uItaliju402. godine, Honorije je svoje prestonicu preneo uRavenu, koja je bila bolje zaštićena.
Bronzani novčić sa likom Honorija
Honorije se susretao sa mnogim opasnostima: varvarskim upadima, kao i sa ustancima raznih uzurpatora. Ustanak kojeg je predvodioGildon buknuo je uprovinciji Africi i trajao je od397. do398. godine. Varvari su prvi put napali Italiju 401, a drugi put 405. godine, ali je Stiliho uspeo da ih porazi 406. godine. UBritaniji je situacija bila još teža: uzurpator Marko i njegovi naslednici napadali suGaliju iz Britanije.Svevi,Alani iVandali su iz Galije poslednjih dana406. godine krenuli za Španiju. Tamo su se i učvrstili. Rimsku odbranu je oslabilo to što je Honorije ubio Stilihona408. godine. Verovatno je u pitanju bila dvorska intriga protiv ovog varvarskog zapovednika, koji je inače bio Arijanac.
Godine409. došlo je do pokušaja uzurpacijePriska Atala, senatora koga je podržavaovizigotski kraljAlarik I. Iste godine su se pobunili i vojskovođe izHispanije, Gerontije i Maksim. Honorije je pokušao opet pregovore sa Alarikom, ali su se završili bezuspešno. Alarik I je svrgnuo Atala i upao u Italiju410. i opljačkao Rim. Gerontije je zatim proglasio Maksima za cara u Hispaniji, ali jeKonstancije III. uspio u ime Honorija da uguši ove ustanke411. godine.
U Galiji je ustanak podigaoJovin, koji je zadobio podrškuAlana,Burgunda iGala. Jovin je pokušao da pregovara saGotima koji su412. napali, ali bezuspešno, tako da je gotski kraljAtaulf prešao na Konstancijevu stranu. Time je Honorije uspeo da se izbori sa Jovinom413. godine. Iduće,414.Ataulf je proglasio za cara Priska Atala, ali je zatim morao da pobegne u Hispaniju. To je bio i kraj ustanka Priska Atala, koji bez pomoćiVizigota, nije ništa sam mogao da uradi. U severoistočnom deluGalije,Franci su uspostavili svoj uticaj, dok su se uVizigoti utvrdili u severozapadnom delu.
U periodu između420. i422. godine neki Maksim (možda onaj isti koji je još 409. podigao ustanak) je zadobio i izgubio vlast u Hispaniji. Honorije je bio prinuđen da prihvati da njegov savladar bude Konstancije,421. godine. On se inače oženio Honorijevom sestromGalom Placidijom. Posle Honorijeve smrti,Konstancije III je ostao jedini car (422. godine).
Honorije nije iza sebe ostavio naslednika pa je u Italiji za cara proglašenIvan. Na to je odgovorio car IstokaTeodozije II. vojnom invazijom i postavljanjem na presto Honorijevog sestrićaValentinijana III, sina Gale Placidije iKonstancija III.
