Svoje zvaničnonemačko ime (die Bukowina), dobila je dok je bila pod Austrijskom vladavinom (1775-1918), pod uticajem naziva koji su koristilisloveni (Poljaci,Ukrajinci i ostali) iz tih krajeva za ogromnebukove šume koje su se tamo prostirale.
Bukovina nije nikada ostvarila svoju totalnu autonomiju, kao država, već je uvek kroz istoriju bila u okviru neke druge države.
U 5. veku Bukovinom su vladaliAvari, pa sve do 7. veka kada su se pojaviliSloveni koji su se tu tada i naselili. Od 9. do 14. veka Bukovina potpada pod vlastKijevske Rusije koja tada naglo jača. U tom periodu nastajuGalicija i Lodomerija kao regioni u Bukovini.
U periodu od1349. do1384. godineseverni deo Bukovine potpada pod vlast Kraljevine Poljske ajužni deo podpada pod vladavinuMoldavije. U tom periodu se i uzdiže gradSučava koji i1388. godine postaje sedište okruga koji je bio pod vladavinom Moldavije.
Između1385. i1569. godine vlast nad severnim delom Bukovine naizmenično dele Kraljevina Poljska i Moldavija. U 16. veku, tačnije1512. godine, Moldavija podpada pod vlastTuraka a istovremeno i celokupna teritorija Bukovine. Severni deo Bukovine se vratio pod Poljsku vlast1541. godine.
Posle nemilih događaja uMadefalvi,1764. godine, nekoliko hiljadaSekelja se iseljava izErdelja i odlazi prvo u Moldaviju a ubrzo zatim i u Bukovinu gde osnivaju svojih pet selaAndrašfalva,Hadikfalva,Fogadjišten,Ištenšegitš iJožeffalva. Tokom 19. i 20. veka Sekelji su napustili ta sela, i vratili se u stara staništa ili prešli u novoosnovana kao što su:Skorenovac,Vojlovica iIvanovo, tokom velike seobe Sekelja u1883. godini. Od toga doba je i nastao pojam Bukovinski Sekelji.
Tokom1772. godine došlo je do podele Bukovine između tadašnjePoljske,Austrije iRusije. Posle pobede Austrije i Rusije protivTurske,1775. godine, Austrija dobije i deo Moldavije i samim tim oblast oko Sučave kada Bukovina dobija autonomiju u okviru Austrijske monarhije.
Zbog mnogobrojnih istorijskih promena vladara i seoba naroda u Bukovini je stanovništvo veoma šaroliko po nacionalnosti, ali se može reći da na jugu Bukovine većinom žive Rumuni a na severu slovenski narodi (Ukrajinci, Rusi).
PoslePrvog svetskog rata i raspadaAustro−Ugarske1918. godine, Rumuni koji su živeli u Bukovini su izglasali priključenje Rumuniji, ali je severni deo još ostao pod vlašću Ukrajine.
Senžermenskim ugovorom iz1919. godine ceo južni deo Bukovine potpada pod rumunsku vlast i postaje deo Rumunije.
Dumitru Covălciuc. Românii nord-bucovineni în exilul totalitarismului sovietic
Victor Bârsan "Masacrul inocenţilor", Bucuresti, 1993, pp. 18–19
Ştefan Purici. Represiunile sovietice... P. 255–258;
Vasile Ilica. Fântâna Albă: O mărturie de sânge (istorie, amintiri, mărturii). - Oradea: Editura Imprimeriei de Vest, 1999.
Marian Olaru. Consideraţii preliminare despre demografie si geopolitica pe teritoriul Bucovinei. Analele Bucovinei. Tomul VIII. Partea I. Bucuresti: Editura Academiei Române, 2001
Ţara fagilor: Almanah cultural-literar al românilor nord-bucovineni. Cernăuţi-Târgu-Mureş, 1994
Aniţa Nandris-Cudla. Amintiri din viaţă. 20 de ani în Siberia. Humanitas, Bucharest, 2006 (second edition), (rumunski)ISBN973-50-1159-X
