Bari, u srednjevekovnoj Srbiji poznat i kaoVeliki Bar (ital.Bari) je deveti po veličini grad uItaliji. Bari je i glavni grad istoimeneProvincije Bari i glavni gradRegije Apulije u jugoistočnojItaliji.
Bari je drugo po značaju drugo privredno središte južneItalije, posleNapulja. Grad je poznat i kao gradsvetoga Nikole, jer se u gradskoj katedrali nalaze mošti sveca, koje su stalno privlačile hodočasnike.
Bari se nalazi u krajnje istočnom delu južneItalije. Pošto se grad nalazi blizuOtrantskih vrata, ulaza uJadran, grad je oduvek imao važan strateški značaj i bio značajna luka ka Istoku (Balkan,Levant,Mala Azija).
Od prestoniceRima Bari je udaljen 450 km istočno, a odNapulja 260 km istočno. OdBara na suprotnoj obaliJadrana grad je udaljen 210 km jugozapadno preko mora.
Reljef: Bari se razvio kao luka na krajnje južnom deluJadranskog mora, gde je bila veoma lak nadzor ulaska u more preko obližnjihOtrantskih vrata. Grad se nalazi u središnjem delu pokrajineApulije, u ravničarskoj primorskoj ravniciTavoliere delle Puglie, koja je plodna i gusto naseljena. 20ak kilometara južno od grada izdiže apulsko pobrđe.
Klima: Klima u Bariju jesredozemna. Bari kao i celaApulija su poznati kao veoma toplo i sušno područjeItalije, posebno leti.2007. g. zabeležena je rrekordna temperatura od čak 46 podeoka.
Vode: Bari se nalazi na južnoj obaliJadranskog mora, gde je bila veoma lak nadzor ulaska u more preko obližnjihOtrantskih vrata. Grad se obrazovao na omanjem poluostrvu između dva mala zaliva, prirodne luke. Ovo je bila velika prednost na inače slabo razuđenoj obali severneApulije.
Poluostrvo starog BarijaTrg FeranezeBari - terminal za velike brodoveUlica starog BarijaCrkva sv. Nikole viđena iz luke
Stari vek: Područje Barija bilo je naseljeno još u vreme praistorije. Barion (latinski Barium) je bilo područje koje nije bilo od velikog značaja zaVeliku Grčku. Nađeni su samo bronzani novčići. Kada je područje došlo pod rimsku upravu u3. veku pne. dobilo je strateški značaj kao mesto gde se spajao priobalni put sa Vija Trajanom. Luka na mestu grada se spominje181. pne. Prvi istorijski potvrđen episkop Barija bio je izvesni Gervasije koji se pominje kao učesnik sabora u Serdiki (današnjojSofiji)347. g., a episkopi su bili pod upravompatrijarha iz Konstantinopolisa sve do10. veka.
Za vremeDrugog svetskog rata došlo je u Bariju do teškoga hemijskoga incidenta.Nemački bombarderi su 2. decembra1943. g. u Bariju pogodili nekoliko savezničkih brodova, od kojih je na jednome bilo hemijsko oružje. Ta priča je dugo bila zataškavana. Broj mrtvih se kreća zavisno od izvora od 69, pa do 2.000 mrtvih, što civila, što savezničkih vojnika. Posle rata grad je doživeo rast, ali i haotičan urbani razvoj kao i drugi gradovi južneItalije, kada se veoma mnogo nekadašnjeg seoskog stanvoništva naselilo po obodu grada.
2008. g. Bari je imao nešto oko 320.000 stanovnika, 3,5 puta više kao na početku20. veka, ali za 20% manje nego 1970. godine. Opadanje stanovništva tokom proteklih decenija uzrokovano je stalnim preseljenjem stanovništva (mahom mladih porodica) u mirnija predgrađa sa višim kvalitetom života. Ovo se odraža se i na gradsko stanovništvo, koje je staro i sa niskim prirodnim priraštajem. Treba spomenuti i brojno privremeno stanovništvo u vidu brojnestudentske populacije.
Grad danas ima i mali udeo stranog doseljeničkog stanovništva (2%), doseljenika iz svih krajeva svega. Među njima najbrojniji suAlbanci.
Bari ima veliko gradsko područje sa oko 700.000 stanovnika (tzv. "Veliki Bari"), a u metropolitenskom području živi čak 1,6 miliona stanovnika.
Bari je važno privredno središte južneItalije. Grad je velika luka na Jadranu, a u vezi sa tim tu su se razvile i industrijske grane koje zavise od uvoza sirovina (valjaonice, čeličane, hemijska industrija). Grad ima razvijenu prehrambenu industriju, oslonjenu na bogatu poljoprivrednu proizvodnju u okolini.
Bari je već vekovima i važno turističko odredište i poglavito zbog hodočasnićkog turizma - poklonjenje moštimasvetog Nikole. Takođe, grad je domaćin jednog od najvećih sajama uItaliji - tzv. Istočnog sajma.
Crkva svetoga Nikole je osnovana1087. g. da bi se u nju smestilerelikvijesvetoga Nikole, koji su donešeni iz Mire uLikiji (otete iz Manastira u Miri).Kralj Milutin je1319. g. poklonio srebrni oltar sa srebrnom kapelom, srebrenom ikonom i kandelabrima. Na to je bilo utrošeno 600 kilograma srebra. Pod uticajem baroka taj oltar je u17. veku pretopljen u novibarokni oltar.Stefan Dečanski je darovao veliku ikonu svetoga Nikole u znak zahvalnosti svecu, koji mu je povratio vid.
.jpg)
_2017.jpg)
.jpg)
.jpg)
