Glavno ostrvo Bahrein je površine 578 km², a sastoji se odkrečnjačkog platoa visokom 30-60 metara pokrivenog uglavnom pješčanim dinama. U središnjem dijelu ostrva uzdiže se 135 metara visoko brdo Džabal ad-Duhan. Na jugu i jugozapadu Bahreina se prostiru pješčane površine. Samo je sjeverna obala ostrva privredno iskoristiva zbog brojnih arteških bunara i krečnjačkih izvora. Druga veća ostrva su Muharak, Sitra, Havar i Umm Nasan. Mnoga ova ostrva su uglavnom stjenovita i vrlo malo se izdižu iznad nivoa mora.
Bahrein ima toplu suptropsku klimu sa visokom vlažnostizraka. Uglavnom puše topli vlažni vjetar sa sjeverozapada (Šamal), dok sa juga dolazi suhi topli vjetar iz Velike arabijske pustinje (Kaus). Prosječna mjesečna temperatura u januaru iznosi 17 °C a u julu 33,5 °C. Prosječna mjesečna količina padavina iznosi 70 mm. Na glavnom ostrvu, osim privredne zone, raste samopustinjska vegetacija. Od faune ima raznih vrstaguštera, pustinjskih skočimiša imungosa. Gazele i zečevi su gotovo u potpunosti istrijebljeni. Iako ima veoma malošumskih površina, zabilježen je enormno veliki rast pošumljenosti u periodu od 1990 do 2000 godine od 14,9%.
Etimološki naziv Bahreina potiče od arapskih riječi zadva mora, aludirajući na izvore pitkevode koje se mogu naći unutar slanih jezera koji ih okružuju. Smatra se da je ovo područje bilo naseljeno još u prethistorijskim vremenima. Njegov strateški položaj u Perzijskom zalivu je privlačio velike sile, od Asirije,Babilona, Perzije do Arapa, kada ostrvo postaje dio islamske države. Po nekim izvorima, smatra se da se Bahrein spominje umesopotamskim tekstovima kaoDilmun[1]. Tokom vremena, bio je poznat pod raznim imenima poputAwal iMishmahig kada je u periodu od6. do3. vijeka pne. bio pod vlašću perzijske dinastije Ahemenida.[2] Od 3. vijeka pne. do dolaskaislama u7. vijeku, Bahreinom su vladale iranske dinastije Parta i Sasanida. Od oko250. pne., partijanska dinastija je ovladala cijelim područjem Perzijskog zaliva, sve do današnjegOmana. Iz potrebe da kontrolišu trgovačke puteve,Parti su na južnim obalama Perzijskog zaliva stacionirali brojne garnizone.[3] U 3. vijeku Parte zamjenuju Sasanidi i ostaju ovdje sve do islamskog osvajanja. U vrijeme Sasanida, Bahrein je bio dio južne sasanidske provincije koja je uključivala južne obale Perzijskog zaliva i ostrva današnjeg Bahreina.[4] Sve do629 godine, kada Bahrein prihvata islam, stanovnici ovog područja su pripadali većinom nestorijanskom kršćanstvu.[5] Rani islamski izvori opisuju da ova ostrva naseljavaju plemenaAbdul Kajs,Tamim iBakr, koji obožavaju idolaAwala.
Godine899, ismailijanska sekta Karmatijci osvaja područje današnjeg Bahreina te, u aspektu svoj učenja, pokušava napraviti utopijsko društvo zasnovano na zdravom razumu i raspodjeli svih sredstava ravnomjerno. Ova sekta je izazvala određeno uznemirenje po cijelom tadašnjem islamskom svijetu, jer su uzimali poreze i odhalife izBagdada a930 godine su opljačkali gradove Meku iMedinu, uzimajući čak iCrni kamen izKaba'e i donoseći ga u svoju bazu u Ahsi, današnji Bahrein, gdje su kamen držali i zahtijevajući otkupninu za njega. Po pisanjima historičara Al-Džuvajnija,Crni kamen je vraćen uMeku tek 22 godine kasnije,951 godine, pod nerazjašnjenim okolnostima, umotan u vreću i ubačen u džamiju u Kufi s natpisom:Po naredbi smo ga uzeli i po naredbi ga vraćamo. Taj slučaj je značajno oštetioCrni kamen raspuknuvši ga u sedam dijelova.[6]Godine976, Karmatijce pobjeđuju Abasidi.[7] Konačni poraz Karmatijaca dolaskom ujunidske dinastije al-Hasa, koji osvajaju cijelo područje Bahreina do1076 godine.[8] Oni kontrolišu bahreinska ostrva sve do1235 godine, kada ga kratkotrajno zauzima iranski vladar (Farsi).Godine1253 beduini Usfuridi ruše dinastiju Ujunida i zauzimaju cijelu istočnu Arabiju, uključujući i današnji Bahrein. Nakon1330 godine, ostrva plaćaju namete vladarima Hormuza[8], iako su ostrva lokalno kontrolisala šiitska jarvanidska dinastija Katif.[9] Sve do kasnog srednjeg vijeka, pojamBahrein se odnosio na šire područje od današnjeg, uključujući gotovo cijelu južnu obalu Perzijskog zaliva, odBasre do moreuza Hormuz uOmanu, a sam današnji Bahrein se nazivaoAwal. Tačan datum kada se za arhipelag Awal počinje koristiti pojam Bahrein je nepoznat. Godine1521Portugalci, u savezništvu sa Hormuzom, vrše invaziju na Bahrein i osvajaju ga. VladavinaPortugala traje gotovo 80 godine, tokom koje su Bahreinom vladali većinom sunitski perzijski namjesnici. Portugalci su protjerani sa ostrva1602 godine, osvajanjem perzijskog vladara Abbasa I iz iranske dinastije Safavida, koji je nametnuošiitski pravac islama, kao zvaničnu vjeru u Bahreinu.[9]Iranska vlast nad Bahreinom ostaje gotovo dva vijeka. Tokom tog perioda, Iranci vladaju ovim područjem posredno putem imigrantskih sunitskih arapskih klanova.[9] U to vrijeme, Bahrein doživljava dvije invazije omanskih vladara1717 i1738 godine. Godine1753 Iranci vraćaju vlast nad ostrvima.Krajem18. vijeka,1783 godine Bahrein zauzima pleme Beni Utba, te postepeno učvršćuju svoju vlast na tom području. Vremenom se etablirala porodica al-Halifa, koji sklapaju savezništvo sa Britancima, koji su tada bili dominantni u području Perzijskog zaliva. Od sredine 19. vijeka, Bahrein se postepeno počinje razvijati, najviše zahvaljujući miru i trgovini s Britancima, ubrzano se krećući ka modernoj državi, prestižući svoje okolne rivale poput Basre, Omana i Kuvajta.[10]
Otkrićemnafte1932 godine počinje brza modernizacija zemlje. Ovo otkriće je dovelo do osnaživanja veza sa Britanijom, te se otvaraju nove britanske baze na teritoriji Bahreina. Britanski uticaj je sve više rastao, kulminirajući postavljanjemCharles Belgravea kao savjetnika.[11] Belgrave je zaslužan za uspostavljanje modernog obrazovnog sistema u Bahreinu.[12] NakonDrugog svjetskog rata postepeno raste protivbritansko raspoloženje u narodu, koje prerasta u nerede, uglavnom usredotočene na jevrejsku zajednicu. Nakon događaja1947 godine u Palestini i proglašenjaIzraela, većina bahreinskejevrejske zajednice se iseljava uBombaj (Indija), a kasnije uPalestinu. Po podacima iz 2007 godine, smatra se da u Bahreinu danas živi 30-50 Jevreja[13][14]. Godine 1970, Iran zahtijeva pripajanje Bahreina i drugih država Perzijskog zaliva, smatrajući ih svojim historijskim dijelovima. U dogovoru sa Ujedinjenim Kraljevstvom, odustaje od tih namjera. Nareferendumu u Bahreinu, stanovnici ostrva se opredjeljuju za nezavisnost zemlje od Velike Britanije i potvrđuju svoj arapski identitet. Bahrein postaje članica Arapske lige. Britanci se povlače iz zemlje 16. decembra 1971 godine, a Bahrein postaje nezavisni emirat.[15] Naftni šok1970tih je dosta potpomogao razvoju Bahreina, ali je nakon stabilizacije naftnog tržišta uslijedila kriza. U svakom slučaju, zemlja je otpočela sa diverzifikacijom svoje privrede i sve više se oslobađala zavisnosti od turbulencija na tržištu nafte. Nakon početka građanskog rata uLibanu, Bahrein je postao vodeći financijski centar Bliskog istoka, preuzimajući tu ulogu od ratom pogođenogBejruta.[16] Nakon iranske islamske revolucije1979 godine, bahreinski šiitski fundamentalisti, u organizacijiIslamskog fronta za oslobođenje Bahreina, su1981 godine pokušali neuspjeli puč protiv bahreinske vlade. Sredinom1990tih kraljevina je uzdrmana sporadičnim nasiljem između vlade i opozicije predvođene vjerskim vođama, u kojem je poginulo preko 40 osoba.[17] U martu 1999 godine, kralj Hamad ibn Isa al-Halifa nasljeđuje svog oca na prijestolju, raspisuje izbore za parlament, daje ženama pravo glasa i pušta na slobodu sve političke zatvorenike. Ovaj događaj je od strane organizacijeAmnesty International predstavljen kao "historijski period u ljudskim pravima".[18] Zemlja je formalno proglašenakraljevinom tek 2002 godine.
Od2002. godine Bahrein jeparlamentarna monarhija nastala dopunomUstava iz1973. godine, a potvrđena referendumom2001. godine. Na čelu države je kralj šejh Hamad ibn Isa al-Halifa, dok je na čelu 25-točlane vlade šejh Halifa bin Salman al-Halifa. Od svih članova vlade, njih 80% su članovi kraljevske porodice. Bahrein ima dvodomni parlament, sa Vijećem zastupnika kao donjim domom, koji se biraju na općim izborima; te gornjim domom -Vijećem Šure, čije članove postavlja kralj. Oba doma parlamenta imaju po 40 članova. Na posljednjim izborima održanim 25. novembra 2006 godine islamističke stranke su odnijele ubjedljivu pobjedu. Otvaranje u politici zemlje je donijelo velike uspjehe za šiitske i zasunitske islamiste, te im omogućilo snažan uticaj u zakonodavstvu. Nedavno je na inicijativu kralja, osnovano Vrhovno sudsko vijeće, koje ima zadatak da reguliše sudove u državi te odvoji sudsku i administrativnu vlast.[19] Na čelu Vrhovnog sudskog vijeća nalazi se Muhammed Humaidan.
Bahrain je podijeljen u pet guvernata. To su: Glavni guvernat u kojemu se nalazi glavni grad i s 150.000 stanovnika najveći grada BahrainaManama, Centralni guvernat u kojemu se nalazi trgovački centar Isa s ministarstvima školstva i informacija, Guvernat Muharak koji se prije svega nalazi na istoimenom otoku, Sjeverni guvernat u kojemu se nalazi grad Hamad izgrađen za siromašnije stanovnike i Južni guvernat teritorijalno najveći, ali po broju stanovnika najmanji od svih guvernata.
Karakteristika strukture stanovništva je veoma veliki udio stranih radnika. Prirast broja stanovnika je u periodu1994 -2004 iznosi 2,4%, dok je očekivana starost stanovništva 2004 godine iznosila 75 godina. Udio stanovništva mlađeg od 15 godina starosti 2004 godine bio je 27,5%. Udio gradskog stanovništva iste godine bio je 90%. Iako je arapski jezik zvanični jezik zemlje, zbog velikog broja stranaca može se čuti iperzijski jezik, urdu, aengleski je kao jezik pri poslovanju ili obrazovanju jako proširen.Od1976 godine, uveden je veoma obiman sistem socijalnog osiguranja; medicinsko liječenje je besplatno. Predviđeno je obavezno školovanje, ali nije uvedeno. Stopanepismenosti je 2004 godine iznosila 11% kod muškaraca i 16% kod žena. Prviuniverzitet u državi osnovan je1978 godine.
Zvanična religija zemlje jeislam, kojeg praktikuje većina stanovništva. Zbog stalnog priliva imigranata iz neislamskih zemalja, poputIndije,Filipina iŠri Lanke[20], ukupni procenat muslimana u Bahreinu je opao posljednih godina. Po popisu stanovništva iz 2001 godine, 80% stanovništva su bili muslimani, 10%kršćani, a 10% sljedbenici drugih religija. Nema zvaničnih podataka o omjeru šiita i sunita u Bahreinu. Po nezvaničnim podacima[21], procjenjuje se da ima trećina sunita, a ostalo su šiiti. Međutim, Bahrein se razvija u kosmopolitsko društvo sa zajednicama različitog naslijeđa i porijekla, najvećim dijelom Arapa i Perzijanca, ali i brojnih imigrantskih zajednica iz raznih krajeva južne i jugoistočne Azije.
U području Perzijskog zaliva, u kojem najdominantniju ulogu u privredi imanafta, Bahrein ima najbrže rastuću privredu po ispitivanjima Ekonomske i socijalne komisije UN-a iz januara 2006.[22] Po istraživanju Heritage fonacije iWall Street Journala, Bahrein ima i najslobodniju privredu na cijelom Srednjem istoku a u svjetskim razmjerama je na 25. mjestu po slobodi privrede.[23] Smatra se da je Bahrein financijski ibankarski centar arapskog svijeta, naročito uislamskom bankarstvu, koji je najviše profitirao od stalnog rasta potražnje za naftom.[24] U bahreinskom izvozu, proizvodnja i prerada nafte zauzima 60%, te također 60% javnih prihoda i 30%BNP-a otpada na naftu.Privredne prilike su se stalno mijenjale, u zavisnosti od kretanja cijena nafte, naročito za vrijeme krize1990/91 i iračke invazije naKuvajt. Zbog dobro razvijenog transportnog sistema i komunikacija, u Bahreinu svoja sjedišta imaju mnoge međunarodne kompanije. U toku 2004 godine, Bahrein je potpisao Sporazum o slobodnoj trgovini saSAD-om, kojim će se smanjiti određene trgovačke barijere između njih.[25] Stalno rastuća nezaposlenost, naročito među mladim, te strah od iscrpljivanja sve manjih rezervi nafte i pitke vode, su najveći dugoročni ekonomski problemi u zemlji. U 2008 godini, stopa nezaposlenosti iznosila je 3,8%.[26], među kojima je 85% žena.[27]
Bahrein se često opisuje kao "Bliski istok u malom", jer je u njemu kombinovana moderna infrastruktura sa identitetom Perzijskog zaliva i, kao u nijednoj zemlji u području, njegov prosperitet ne zavisi isključivo samo od nafte, već i od rasta srednje klase stanovništva. Ovaj jedinstveni socioekonomski razvoj u Perzijskom zalivu daje Bahreinu atribut liberalne zemlje, mnogo više nego bilo kojoj susjednoj zemlji. Iako je zvanična državna religija islam, stanovnici Bahreina su poznati po svojoj vjerskoj toleranciji, pa se poreddžamija mogu pronaći brojnesinagoge,crkve, hinduski i hramovi sikha i mnoge druge bogomolje. Pored političke liberalizacije, zbog koje na političkoj sceni dominiraju šiitski i sunitski islamisti, političke reforme su potakle i razne sociološke reforme. Tako, naprimjer, društvo postaje više samokritično, s trendom ispitivanja i uklanjanja tradicionalnih tabua. Sve više se priča o temama o kojima je ranije bilo nezamislivo razgovarati u javnosti, poputbračnih problema iliseksa.[28]Drugi aspekt otvaranja Bahreina je njegov status države u kojoj se izdaje najviše knjige u cjelokupnom arapskom svijetu. Po procjenama UN programa za razvoj, u Bahreinu se u toku 2005 izdalo 132 knjige na oko 700.000 stanovnika koliko u njemu živi. To je daleko više od prosjeka u mnogim arapskim zemljama, gdje taj prosjek iznosi 5knjiga na milion stanovnika.[29]Najpoznatiji muzičar u zemlji jeAli Bahar. On nastupa sa svojoj grupom al-Ekhva. (Braća). Brojne svjetske zvijezde se često mogu vidjeti u Bahreinu. Tako jeMichael Jackson kupio vilu bivšeg bahreinskog premijera, te je čak jednom prilikom izjavio da će trajno napustiti SAD kako bi živio u Bahreinu.[30] Također, pjevačicaShakira i vozač Formule 1Jenson Button su samo neki od slavnih koji imaju nekretnine u Bahreinu. U Manami, u distriktu Džufair, nalazi se američka pomorska baza i komanda američke 5. flote. U tom dijelu grada brojni su restorani, barovi, tako da je postao pravi magnet za američko osoblje ali i za saudijske turiste.
Bahrein je prva arapska zemlja koja je bila domaćin utrkeFormule 1 u sezoni 2004. Prvu utrku je pobjedioMichael Schumacher u Ferrariju. Grand Prix 2008 godine osvojio je Felipe Massa u Ferarriju, dok je poljski vozač Robert Kubica u BMW-u imao prvo startno mjesto. Pored Formule 1, Bahrein je2006 godine ugostio i prvu utrkuaustralijske V8 Supercar serije, pod nazivomDesert 400. Utrke V8 serije će se održavati svakog novembra na stazi Sahir.
Reprezentacija Bahreina učestvuje u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo u nogometu od 1978. godine. Do sada se nisu uspjeli kvalificirati za finalni turnir. Ukvalifikacijama za svjetsko prvenstvo 2010. godine trenutno su u završnoj, četvrtoj rundi u azijskoj grupi.
Od1.septembra2006 godine, Bahrein je izmijenio radne dane u sedmici, tako da je vikend umjesto četvrtkom i petkom premješten na petak i subotu, kako bi se donekle sinhronizovalo sa drugim zemljama svijeta. Drugi državni i vjerski praznici su:
Na početku 20. vijeka, jedine obrazovne institucije bile su škole vjerskog karaktera (medrese odnosnomektebi). Cilj ovih ustanova je bio da podučavaju djecu i omladinu učenjuKur'ana. Nakon otvaranja zemlje ka zapadnom svijetu, ukazuje se potreba za osnivanjem škola općeg usmjerenja. Godine1919 otvara se prva javna škola za dječake. Godine1926 se otvara i druga javna škola za dječake, a dvije godine kasnije,1928, i prva javna škola za djevojčice. Kralj Hamad ibn Isa al-Halifa je2004 godine uveo projekat koji koristi IT u obrazovnom sistemu. Ovaj projekat nosi imeŠkole kralja Hamada za budućnost[31]. Cilj projekta je da pomoću moderne tehnologije poveže sve škole u kraljevini nainternet. Pored javnih škola, brojne su i privatne škole i fakulteti, koji pored lokalnog, nude i međunarodni obrazovni sadržaj, te škole za brojne imigrante poput Pakistanske urdu ili Indijske škole.
Marka Bahreina iz prve serije iz 1933. godine sa nominalnom vrijednošću od 2 anna
Prva poštanska marka Bahreina izašla je 10. augusta 1933. godine. Od 1884-1933. godine korištene su indijske marke bez ikakve dodatne oznake ili žiga. Serija od četrnaest marki je zapravo serija poštanskih maraka Indije sa utisnutim žigomBAHRAIN u dvije veličine. Marka prikazuje britanskog kraljaDžordža V, sa indijskom krunom, a serija je izdata od 1926-28. i 1932 godine za područjeIndije. Vrijednosti su od 3piesa, do 5rupija. Prva marka je sive boje sanominalnom vrijednošću od 3 piesa. Kaovodeni žig je višestruko utisnuta petokraka zvijezda.[32]. Sve do nezavisnosti 1971. godine koriste se markeUjedinjeg Kraljevstva, te naizmjenično od 1953. godine izlaze marke sa motivimašeika Salmana bin Hameda Al Halifa, te motivima arheološkog nasljeđa Bahreina. Od 1971. godine izlaze marke samostalnog Bahreina, čiji motivi su narodne nošnje, životnje, brodovi, leptirovi, građevine i marke povodom sportskih takmičenja. Na većini marki u gornjem desnom uglu nalazi se lik šeikaHamad ibn Isa Al Halifaha kralja Bahraina.
Kraljevina ima malehnu, ali dobro opremljenu vojsku zvanuBahreinske odbrambene snage (BDF). BDF je uglavnom opremljena američkim naoružanjem i opremom, poput aviona F-16, F-5, helikoptera UH60 Blackhawk, tenkova M60A3, te fregatomRBNS Sabha.
↑Jamsheed K. Choksy:Conflict and Cooperation: Zoroastrian Subalterns and Muslim Elites in Medieval Iranian Society, 1997, str. 75,ISBN978-0-231-10685-6
↑Curtis E. Larsen:Life and Land Use on the Bahrain Islands: The Geoarchaeology of an Ancient Society University Of Chicago Press, 1984,ISBN978-0-226-46906-5
↑Cyril Glasse,New Encyclopedia of Islam, str. 245, Rowman Altamira, 2001,ISBN0-7591-0190-6
↑Juan Cole:Sacred Space and Holy War, IB Tauris, 2007
↑8,08,1Smith, G.R.:Uyūnids u:Encyclopaedia of Islam, urednici: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel i W.P. Heinrichs, Brill, 2008, Brill Online,[1]Arhivirano 2020-04-01 naWayback Machine-u
↑9,09,19,2Juan R. I. Cole:Rival Empires of Trade and Imami Shiism in Eastern Arabia, 1300-1800,International Journal of Middle East Studies, Vol. 19, No. 2, str. 177-203,[2]
↑James Onley:The Politics of Protection in the Persian Gulf: The Arab Rulers and the British Resident in the Nineteenth Century, Exeter University, 2004
1 Iako je službenaSirija bila jedna od osnivačica Arapske lige, danas njezino mjesto, zboggrađanskog rata, zauzima opozicijsko Sirijsko nacionalno vijeće, dok je službena Sirija suspendirana.
.svg)
_Bahrain.jpg)
.svg)
