Asmara (tigrinja:Asmera) je najveći iglavni grad državeEritreje. Broji 563.930 stanovnika,[2] od kojih su polovicakršćani, a polovicamuslimani.[1] Asmara imaUniverzitet osnovan1958. koji se u to vrijeme zvao se Katolički koledž Santa Famiglia. Grad ima i međunarodniaerodrom, izgrađen1962. koji se nalazi 4 km jugoistočno od centra grada.[1]
Asmara je po legendi osnovana u13. vijeku, kada su tu živjela četiriklanaplemena Gheza – Gheza Gurtom, Gheza Shelele, Gheza Serenser i Gheza Asmae.[3] Na poticaj svojih žena, muškarci su konačno ujedinili svoja četiri klana i uspjeli porazili pljačkaše koji su terorizirali taj kraj. Nakon pobjede naselje je dobilo imeArbaete Asmara što je naTigrinja jeziku doslovno značilo "četvoro ujedinjenih". Vremenom je Arbaete otpao i ostalo je samo Asmara, iako u gradu još uvijek postoji zona, koja se zove Arbaete Asmara. Po jednoj drugoj legendi, tu jeKraljica od Sabe rodila svog sinaMenelika I.[3]
Sve do kraja19. vijeka Asmara je bila samo jedno odtigranjskih sela, njen procvat počeo je nakonPrvog italijansko-abesinskog rata (1895. – 1896.) kada je postala glavni grad talijanske kolonije Eritreje, odlukom guvernera Martinija1897. koji je radije odabrao nju zbog povoljnije klime, nego luku Masava na crvenomorskoj obali.[3] Zbog tog i danas grad ima brojne tragove talijanske prisutnosti: od urbanizma i gradske infrastrukture, arhitekture i nekih kulinarskih običaja. U gradu i danas ima brojnih talijanskih lokala koji nose svoja stara talijanska imena: Bar Vittoria, Pasticceria moderna, Casa del formaggio, Ferramenta...
Asmara je bila mali gradić sve do1934. kad je postala baza za talijansku invaziju na Etiopiju zaDrugog italijansko-abesinskog rata (1935. –1936.) kada je grad naglo narastao i razvio se u veliki centarItalijanske Istočne Afrike.[1] Grad je1939. imao 98.000 stanovnika, od toga čak 53.000 Talijana koji su se počeli masovno doseljavati, pogotovo sa siromašnog i prenapučenog juga. Oni su u Asmari osnovali brojna poduzeća i bitno unaprijedili lokalnu privredu.
Glavna ulica Asmare
Taj nagli rast zaustavljen je1941. kad su Asmaru zauzeliBritanci i držali pod svojom vlašću sve do1952., kad je Eritreja ušla u federaciju saEtiopijom.[1] U Asmari je djelovala radio stanicaameričke vojske Kagnew Station, i manja vojna baza uz nju od kraja1942. do1977. nakonEtiopsko-eritrejskog rata, Asmara je postala prijestolnica nezavisne Eritreje1993.[1]
Za razliku od mnogih drugih gradova u Eritreji, Asmara je izEtiopsko-eritrejskog rata izašla relativno neoštećena, jer su se etiopske snage povukle iz grada bez borbe.[3] Nakon trideset godina etiopske vladavine koja je za grad uglavnom značila stagnaciju i propadanje, grad se nakon stjecaja nezavisnosti pokušava obnoviti i modernizirati.[3]
Džamija u centru grada
Asmara je urbanistički dobro planiran grad s ortogonalnim planom ulica. Uz glavnu ulicu zasađena je aleja spalmama, a uz nju leže najveće i najznačajnije građevine:Rimokatoličkakatedrala (1922.) i Velikadžamija (1937.).[1] Ostale značajne građevine u gradu su nekadašnje palače (danas sjedišta vladinih ureda): Skupština Eritreje i ostale zgrade ministarstava, saborna crkva Svete Marije (sjedišteEtiopske pravoslavne crkve).[1]
Futuristička talijanska građevina iz 1937 - Cinema Impero
Asmara leži na stjenovitom platou na nadmorskoj visini od 2325 m, na sjevernom rubuEtiopske visoravni. Udaljena je svega 65 km odcrvenomorske obale i lukeMasavaa (sjeveroistok).[1] Taj plato dijeli Eritreju na zapadne nizine i istočnocrvenomorsko primorje. Kraj oko Asmare je vrlo plodan, posebno dio prema jugu i regiji Debub. Zapadno od visoravni na kojoj leži Asmara proteže se velik polusušni brežuljkasti kraj sve do granice saSudanom.
Asmara ima rijetku verzijusavanske klime poKöppenovoj klasifikaciji klime, s ljetom koje nije prevruće i s blagim zimama. Budući da leži na nadmorskoj visini od 2325 m, ima relativno umjerenu klimu, usprkos tome što leži vrlo blizu pustinjskog kraja. Sezona oborina je vrlo kratka i traje odjula doaugusta kad padne oko 60 % svih oborina, a to je oko 520 milimetara godišnje.[4] Nasuprot tome ujanuaru ifebruaru koji su najsušniji mjeseci, u prosjeku padne samo 7 mm kiše, dok snijeg pada izuzetno rijetko. Prosječno najviša temperatura u gradu je oko 23 °C, a najniža 8 °C.[4]
Grad je prije svega trgovačko središte zapoljoprivredne i stočarske proizvode, ali ima i nešto industrije, sačuvane iz talijanskih vremena. Danas se proizvoditekstil, obuća, gazirana pića i štavi koža.[1] Grad je povezan željeznicom sacrvenomorskom lukomMasava još na početku20. vijeka,[1] a cestama saSudanom iEtiopijom.
