20. 4. - Gen. providur Marko Antonio Diedo poziva da se prijave sveštenici koji misle da bi mogli biti izabrani za pravoslavnog episkopa u mletačkoj Dalmaciji - ali to je samo kratkotrajno popuštanje.[1]
23. 4. - Počinje gradnja tvrđaveTemišvar (do 1765, sadašnji guverner je grofMercy).
proleće - Izbila pobuna seljaka, i Hrvata i Srba, u Požeškom polju, uputili su delegate u Beč sa memorijalom za dvor, ali gen. Petraš je brzo došao s konjicom u Požegu i pohvatao vođe pobunjenika.[2]
27. 5. - U Velikoj Britaniji uveden Crni zakon, odgovor na grupe "Crnih" koji se bave krivolovom na gospodskim imanjima: smrtne kazne su uvedene za još 50 dela (do 1823).
jun - Izveštaj podbana Ivana Draškovića iz Banske krajine: haramije, milicija hrvatskog porekla, su plaćene a Srbi vojnu službu vrše besplatno, oficiri ih koriste za privatne poslove i oduzimaju im zemlju. Tužbe su najviše usmerene protiv komandanta Kostajničke krajine Emerika Erdedija, koji će biti smenjen[3]
17. 10. - Švedski kraljFrederik I neuspešno pokušao ojačati kraljevsku vlast - više se neće mešati u politiku.
23. 10. - "Pozivna gramota" ruskog cara Petra I: poziv Srbima da se presele u Ukrajinu gde bi bili graničari - majorJovan Albanez deluje od sledeće godine u tom smislu i okuplja jedinicu,Srpski husarski puk - prva seoba Srba u Rusiju[4]
Ugarski sabor priznaje žensko nasledstvo Habsburga, potvrđena su prava ugarskog plemstva.
Hrvatska
Ugarska pragmatička sankcija ozakonjuje nerazdruživost zemalja krune sv. Stjepana, tj. Hrvatskoj je osporeno pravo da se, eventualno, po svojoj volji odvoji od Ugarske.[6]
U Hrvatskoj ustanovljenBanski stol umjesto oktavalnog suda.
Osnovan Palatinski ili Namjesnički savet u Požunu, čime su smanjene kompetencije ugarske dvorske kancelarije u Beču - to se odnosi i na Hrvatsku, što znači početak politike smanjivanja njene autonomije.[7]
Karlo VI traži da se u Hrvatsku uvede jedinstveni kraljevski novac, a zabranjuje se dubrovački dinar, solid i stari "horvatski novac" - to će biti ostvareno tek monetarnom reformom Marije Terezije 1750. Prema zakonu požunskog sabora, ekonomski princip u Ugarskoj i Hrvatskoj je da seljak sam slobodno prodaje svoje proizvode[8]
Opatija: eponimna opatija sv. Jakoba prelazi od augustinaca isusovcima (do 1774).
