Ovo je nakon gregorijanske reforme prva godina koja je deljiva sa 4 ali ne i sa 400, zbog čega je redovna umesto prestupne, kako bi se izbeglo novo akumuliranje greške svojstveno julijanskom kalendaru (1 dan u 128 godina).
11. 1. (1. 1. po julijanskom kalendaru) - U Rusiji je ovo novi početak godine umesto 1. septembra, i to poHristovoj eri umesto popostanju (1700. umesto 7208. godine).
13. 1. - Švedska sklopila savez sa Engleskom i Holandijom.
17. 1. -Petar Veliki propisuje nošenje evropske odeće.
25. 3. -Londonski ugovor (ili Drugi ugovor o podeli): Francuska, Engleska i Holandija se dogovorile da špansku krunu nasledi austrijski nadvojvodaKarlo (praunukFilipa III), a Francuska bi dobila većinu španskih poseda u Italiji.
21. 10. - Beogradski muhafiz Ali-paša Haznadar Moralija ubijen od gomile - da bi sprečio širenje kuge, zabranio je sahranu uz dženazu, preuređenje serhata je okrenulo vojsku protiv njega. Upućene paše s vojskama iz susednih oblasti, novi muhafiz je Juruk Hasan-paša[4].
27. 10. - Umro ruski patrijarhAdrijan, poslednji patrijarh do 20. veka. Za mjestobljustitelja patrijaršije postavljenStefan Javorski.
jesen - Podstaknuti od grofa A. Erdedija i oficira uPetrinji, Srbi krajišnici ("vlasi") se bune protiv vlasti hrvatskog bana, napadaju i one "vlahe" koji su ostali verni banu (tj. kostajničkom kapetanu Delišimunoviću)[5][6].
Luj XIV proglašava svog unukaFilipa za španskog kralja
16. 11. - Filip proglašen za španskog kralja u Versaju. U početku je proglašeno da se Filip i njegovi potomci odriču pretenzija na francuski presto, a samo ga Sveto Rimsko Carstvo nije priznalo za španskog kralja (pretendent je nadvojvodaKarlo).
16. 11. -Kontraktat: car Leopold tajno obećava protestantskombrandenburško-pruskom vladaruFriedrichu da može dobiti kraljevsku titulu, ali van S. R. Carstva (i to kao "kralj u Pruskoj" a ne "kralj Pruske").
11. 12. (30. 11. po j.k.) - Zbor Srba u Kamenskom, na koji su pozivani pod pretnjom kamenovanja i paljenja kuće: odlučeno da se ne pokoravaju unijatskom episkopuPetroniju Ljubibratiću[3] (tokom meseca održana tri narodna zbora u manastiru Orahovici, pravoslavni Srbi se protive unijaćenju[7]).
Arhiđakon Mesić i senjski biskupMartin Brajković proterali vladikuAtanasija Ljubojevića iz Like, optužujući ga za nemire (ova dvojica uzimaju crkveni desetak od pravoslavaca, neke su prekrstili)[8].
Arnauti (Klimenti) se naseljavaju uSandžak; iste godine skadarski paša Hodaverdi Mahmudbegović potčinio odmetnute gradove Skadar, Ulcinj, Bar i neka pobunjena plemena[9].
Turci podigliGusinje (?) - narednih godina podižu i obnavljaju utvrđenja u Crnoj Gori[10]. Utvrđenjem kod Gusinja, Hudaverdi Mahmut-paša je blokiraoKlimente/Keljmendije.
"Oživjela Hrvatska"Pavla Rittera Vitezovića - sve južnoslavenske zemlje podelio u Bijelu i Crvenu Hrvatsku[11]. .
Dubrovčani se žale na bogaćenjeMorlaka ("od ugljara i kiridžija postali knezovi, serdari i harambaše...")[12].
Franjo II. Rakoczy, vođa budućeg ustanka, se najkasnije ove godine obratio Luju XIV, kao zaštitniku ugarskih staleža[13].
Hrvatska provincija crkvenogpavlinskog reda se osamostalila od ugarske[14].
Hrvatski sabor razlikuje pod banskom vlašću četiri krajine (kapetanije): na Uni, Kupi, Glini i u Dragotini[15].
Procjenjuje se da u Slavoniji živi nešto preko 140.000 stanovnika[16].
_en2.png)
_Pillars_of_Hercules_Variant.svg)
