travanj, prva polovica - KraljLudovik I. Veliki (Ljudevit) kreće u drugi rat protiv Napulja.
proleće - KotoraninMihailo Buća jeDušanov izaslanik u Veneciji: ponuđen je savez protiv Vizantije, što Venecija nije prihvatila. Zahteva se da bosanski banStjepan nadoknadi štetu za prošlogodišnji upad, Mlečani ne uspevaju da posreduju.[1]
29. 8. -Stogodišnji rat: pomorska Bitka kod Winchelsea je pobeda kraljaEdwarda III nad kastiljskom flotom Charles de la Cerde, koja je bila u francuskoj službi ali od produženja primirja u junu deluje piratski.
Ranije tijekom godine hrvatski ban je Pavao od Ugla.[4]
jesen - Kralj Ljudevit se vratio iz Napulja, ostavljajući Stjepana Lackovića sa nešto vojske. Papa je ponovo proglasioIvanu Napuljsku nevinom za smrt muža, Ljudevitovog brata, odredio je plaćanje naknade od 300.000 zlatnih forinti za ubojstvo, ali Ljudevit to ne želi primiti.[5]
oktobar - Izbija srpsko-bosanski rat: Dušan kreće sa jakom vojskom i četiri lađe. Osvaja kraj na ušću Neretve, ide prema Cetini. Stjepan se povukao u planine, Dušan opseda Bobovac. Na kraju se mora povući zbog loših vesti iz Makedonije, a Stjepan ponovo uzima Hum[1][6]
oktobar, sredinom - U Trogiru i Šibeniku su očekivali da će Dušan doći do Krke, pa su spremali poslanike - nije poznato da li je došao do teritorija sestre Jelene Šubić.[7]
Kantakuzin je krenuo na pohod sa Turcima Sulejmana Orhanovog, ali ovi su se morali ranije vratiti, uz put su opljačkali bugarske i vizantijske teritorije. Kantakuzin zatim uzima manju grupu Turaka, iz Male Azije.[8]
Vizantinci su povratili Solun, gde su vladali lokalniZiloti a od Dušana uzimaju Ber, Voden, Ostrovo, Notiju... Preljub je odbio napad na grad Srbiju, iako je grčko stanovništvo bilo za napadače.[1] Turski odred se zaletao do Skoplja, gde su Kantakuzenove pristalice imale nameru da predaju grad.[9]Grigorije Palama konačno može preuzeti solunsku arhiepiskopiju.
Moguće da je ove jeseni carigradski patrijarh Kalist anatemisao cara Dušana, patrijarha Joanikija i srpsko sveštenstvo zbog proglašenja patrijaršije (mladi Jovan V će ipak priznavati Dušanovu carsku titulu).[10] Alternativni datum je 1352.
ca. 13. 11. - Na povratku iz Bosne, Dušan je svratio u Dubrovnik.[1]
19. 11. -Konetabl FrancuskeRaoul II de Brienne pogubljen po kraljevom naređenju, nakon što se vratio iz engleskog zarobljeništva da bi sakupio otkup (sumnjalo se da je priznao engleskog kralja i obećao mu zamkove). Novi konetabl je Charles de la Cerda (1351-54).
zima 1350/51 - Dušan je došao pod Solun, nakon neuspelih pregovora dolazi do ratnih dejstava. Dušan zauzima Voden a vojvoda Hlapen Ber. Neverni grčki Voden je opljačkan i raseljen.[1]
