S'Himalaya oHimàlaja (AFI: /iˈmalaja/ o, prus pagu pretzisamente, /imaˈlaja/; insànscritu हिमालय, "abitòriu de sas nies"[1], dae s'unione dehima, "nie", eālaya, "abitòriu"), est unu sistema montosu de s'Àsia meridionale, chi àrtziat a setentrione de sa basciura indo-gangètica e a meridione de s'artipranu de suTibet, e chi format unu arcu deretu chi mirat dae nord-ovest a sud-est cun sa convessidade furriada cara a sud e cumprèndidu a prossimai intre 73° e 95° de long. esta e 27° e 36° de lat. norte. Est sa cadena montosa cun is pitzos prus artos de su mundu, intre chi su monte prus artu est s'Everest cun 8.848 metros subra su mare. S'iscàmpiat pro unos 600.000 km², atraessende is istados a sighire:
