Ils territoris protestants in Europa centrela l'an 1618 in rösa, cotschen ed orandsch
Refurmaziun (derivand dallatinreformatio = renovaziun, retuorn al origen; per puter e vallader es pel solit in üsaunza la noziunrefuorma) significha üna refurma da la baselgiacristiauna occidentela al cumanzamaint dal 16evel tschientiner.
La refuorma as basaiva sün princips marcants chi dessan der in ögl e sun formulos in latin:
Sola scriptura (= sulettamaing tres la Scrittüra): LaSencha scrittüra as declera svessa; a nu douvra üngüna instanza superiura scu il papa chi l'interpretescha.
Solo Christo (= sulettamaing tresGesu Crist): L'unic salveder es Gesu Crist; a nu douvra üngüns senchs per sustgnair l'ouvra da salvamaint.
Sola gratia (= sulettamaing tres la grazcha): Dieu salva egüstifichescha a l'umaun be in vigur da sia grazcha; ils merits umauns nu valan in fatscha a Dieu.
Sola fide (= sulettamaing tres la cretta): La cretta clappa las impromischiuns divinas ed artschaiva telmaingtschertezza da salvamaint; las bunas ouvras chattan lur dretta plazza illa relaziun cul prossem in bsögn.
Kaufmann, Thomas:Geschichte der Reformation (= Istorgia da la refuorma). Suhrkamp, Frankfurt am Main 2009.ISBN 978-3-458-71024-0
Koch, Ernst:Das konfessionelle Zeitalter – Katholizismus, Luthertum, Calvinismus (1563–1675) (= Epoca confessiunela - catolicissem, luteranissem, calvinissem). Leipzig 2000,ISBN 3-374-01719-3 (Kirchengeschichte in Einzeldarstellungen (= Istorgia da la baselgia in preschantaziuns singulas), II/8)
Moeller, B.:Deutschland im Zeitalter der Reformation (= Germania in l'epoca da la refuorma) (Deutsche Geschichte 4 = Istorgia tudas-cha 4), 1999,ISBN 3-525-33462-1