Olavo (c.980 – c.1022) - vulgarmente conhecido comoOlavo, o Tesoureiro ou pelo seu nome suecoOlof Skötkonung - é muitas vezes considerado o primeirorei da Suécia, visto ter sido o primeiro a reinar comprovadamente ao mesmo tempo sobre aSvealand e aGotalândia (Götaland).
Estes territórios situados em redor dos lagosMälaren eVättern constituiam então o núcleo inicial doReino da Suécia – uma federação informal de regiões com grande autonomia, controladas por ”grandes senhores” locais.[1][2][3][4][5][6]
O conhecimento que há sobre Olavo está baseado nassagasislandesas deSnorri Sturluson, nas crônicas deAdão de Bremen e naLenda de Sigfrido.
Por essas fontes ficamos a saber que Olavo foi o primeiro monarca a reinar juntamente sobre a Svealand e a Götaland, foi o primeiro rei definitivamente cristão e foi o primeiro soberano da Suécia a mandar cunhar moeda em seu nome.[4][3][8][9][10]
A conversão de Olavo aocristianismo está assinalada pelo seu batismo emHusaby. Apesar das vicissitudes da época, Olavo permaneceu cristão durante o resto da sua vida, tendo sido um promotor entusiasta daevangelização daSuécia.[11][12][4][3]
A sua tentativa de criar uma moeda local - tal como faziam outros reis - não teve grande sucesso, mas apesar disso é de assinalar o facto de que algumas centenas das moedas mandadas cunhar por ele emSigtuna, terem sobrevivido até os nossos dias. Seguiam o modelo anglo-saxónico, e continham o nomeOlof, denominado rei.[1][3]
O processo de emergência de um poder real naSuécia deOlavo o Tesoureiro, decorre paralelamente com processos idênticos naDinamarca deSueno Barba-Bifurcada e naNoruega deOlavo. As amizades e as hostilidades entre os três monarcas ajudaram a definir o poder e as limitações de cada um deles. Ao começo do seu reinado, Olavo se aliou com o reidinamarquêsSueno Barba-Bifurcada e a aliança levou os dois a derrotar orei norueguêsOlavo nabatalha de Svolder no ano de 1000.[13] Após a vitória, os dinamarqueses e suecos repartiram oterritório norueguês e Olavo recebeuBohuslän eSør-Trøndelag, territórios que terminariam sendo perdidos emconflitos bélicos posteriores.[12]
Na localidade deSigtuna, Olavo mandou cunhar moeda com motivoscristãos, e com o seu nome -Olof. Estas moedas era uma forma simbólica de ele mostrar a sua ambição de poder. Alguns dizem precisamente que daí viria seu sobrenomeSkötkonung, o qual significaria orei tesoureiro.Skattkonnung poderia ser traduzido melhor comorei do tesouro, já queskatt significaimposto emsueco. Outro dizem queSkötkonung é uma alusão ao pagamento de impostos ou tributos aorei da Dinamarca. Outras teorias afirmam que seu sobrenome vem de uma variação dialetal de Götkonnung, que significa, rei dosGautas, povo que habitava aGotalândia. Na saga islandesaSaga de Hervör,skötkonung deriva desköte (colo) em alusão a Olof ainda ser criança quando foi elevado a rei, sendo levado ao colo pela mãe.[3][1]
Segundo aLenda de Sigfrido, Olavo foibatizado emHusaby em 1008 por um missionárioinglês chamadoSão Sigfrido. Outras fontes indicam outros batizadores, como é o caso deSaxo Grammaticus que indica um missionário chamadoBernhard. Olavo foi o rei que começou acristianização daSuécia e durante o seu reinado estabeleceu a primeiradiocese, emSkara, em 1014.[12][14]
De acordo comAdão de Brema[15], acristianização que foi começada por Olavo gerou descontentamento entre ossuecospagãos, que o destronaram e em seu lugar puseram seu filhoAnundo Jacó, que também eracristão. Já Snorri Sturlson explica que Olavo foi destronado devido à grande e cara guerra empreendida contra a Noruega, que de nada adiantou pois os suecos logo perderam a autoridade com as terras que comercializavam na costa oriental doMar Báltico. Nos últimos anos de sua vida, Olavo reinou apenas naGotalândia (Götaland).
Faleceu noinverno de 1021 ou 1022. Não se sabe exatamente onde foi sepultado, mas presume-se que emSkara ouLinköping.
Foi filho deÉrico VI da Suécia (c. 945 - c. 995) e deSigride, a Orgulhosa (c. 965 — após 1014).
Olavo casou-se comAstride dos Obotritas, princesa "dosObotritas[16][17]" (uma tribo eslava ocidental). Diz-se também que tinha uma amante, chamada Edla.
Filhos com Astride:
- Anundo Jacó da Suécia(1008–1050)
- Ingegerda da Suécia, foi casada com o príncipeJaroslau I, o Sábio[18], o Sábio.
- Astrid Olofsdotter da Suécia|Astrid, foi casada com o reiOlavo II da Noruega.
- Emundo, o Velho, foi rei da Suécia.
- Holmfrido
Referências
- ↑abcHarrison, Dick (2009). «Vikingatiden».Sveriges historia. 600-1350 (em sueco). Estocolmo:Norstedts. p. 121-124. 502 páginas.ISBN 978-91-1-302377-9
- ↑Lagerqvist, Lars O. (1976). «Vikingatidens slutskede».Sverige och dess regenter under 1000 år (em sueco). Estocolmo: Bonnier. p. 24-25. 399 páginas.ISBN 91-0-075007-7
- ↑abcdeHans Gillingstam.«Olof "skötkonung"» (em sueco). Svenskt biografiskt lexikon (Riksarkivet) -Dicionário Biográfico Sueco (Arquivo Nacional Sueco). Consultado em 14 de janeiro de 2019
- ↑abcTiago Quintana e Álvaro Alfredo Bragança Jr. (2010).«A Cristianização da Noruega e o Fortalecimento da Monarquia Norueguesa – Uma Perspectiva Histórico-Literária».Brathair – Revista de Estudos Celtas e Germânicos (10). pp. 41–53.ISSN 1519-9053. Consultado em 22 de janeiro de 2024.
Na Suécia, o cristianismo começou a se firmar apenas por volta do ano 1000 d.C., com o rei Olof Skötkonung, que reinou de 995 a 1022, o primeiro rei sueco cristão.
- ↑Johnni Langer, Munir Lutfe Ayoub.«Desvendando os vikings: estudos de cultura nórdica medieval». Ideia: João Pessoa, 2016. Consultado em 22 de janeiro de 2024.
De acordo com as datas geralmente aceitas, Haraldr I (chamado blátönn, “dente-azul”), rei da Dinamarca, foi batizado em 960, Ólafr I da Noruega em 991 e Olof Skötkonung da Suécia em 1008.
- ↑Gabriela Teixeira Frazão (2022).Permanências pagãs e aspectos híbridos na Islândia do século XIII. [S.l.]: Editora Dialética. A cristianizacão da Escamdinávia.ISBN 9786525230511.
e Olavo, o Tesoureiro (Olof Skötkoning), da Suécia
- ↑https://uu.diva-portal.org/smash/get/diva2:803114/FULLTEXT01.pdf
- ↑Åke Hyenstrand (1985).«Mäster Adam i Bremen och Sveriges sveoner och götar»(PDF).Fornvännen, Vitterhetsakademien (Academia Real Sueca das Letras, História e Antiguidades) (80). pp. 285–289.ISSN 0015-7813. Consultado em 14 de janeiro de 2019
- ↑Otto Janse (1959).«Har Emund den gamle sökt införa den grekisk-katolska läran i Sverige?»(PDF).Fornvännen, Vitterhetsakademien (Academia Real Sueca das Letras, História e Antiguidades) (53). pp. 118–124.ISSN 0015-7813. Consultado em 14 de janeiro de 2019
- ↑Bertil Nilsson (2003).«Kring några bortglömda tankar om Suigi och Olof Skötkonungs dop»(PDF).Fornvännen, Vitterhetsakademien (Academia Real Sueca das Letras, História e Antiguidades) (98). pp. 207–213.ISSN 0015-7813. Consultado em 14 de janeiro de 2019
- ↑MELIN, Jan; JOHANSSON, Alf; HEDENBORG, Susanna (2006). «Järnåldern».Sveriges historia (em sueco). Estocolmo: Prisma. p. 40.ISBN 91-518-4666-7 !CS1 manut: Nomes múltiplos: lista de autores (link)
- ↑abcOrrling, Karin (1995). «Olof Skötkonung».Vikingatidens ABC (ABC da Era Viking) (em sueco). Estocolmo:Museu Histórico de Estocolmo. p. 190. 328 páginas.ISBN 91-7192-984-3
- ↑Ernby, Birgitta; Martin Gellerstam, Sven-Göran Malmgren, Per Axelsson, Thomas Fehrm (2001). «Olof Skötkonung».Norstedts första svenska ordbokidioma= sueco. Estocolmo: Norstedts ordbok. p. 449. 793 páginas.ISBN 91-7227-186-8 A referência emprega parâmetros obsoletos
|coautor=
(ajuda) - ↑Ernby, Birgitta; Martin Gellerstam, Sven-Göran Malmgren, Per Axelsson, Thomas Fehrm (2001). «Olof Skötkonung».Norstedts första svenska ordbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts ordbok. p. 449. 793 páginas.ISBN 91-7227-186-8 A referência emprega parâmetros obsoletos
|coautor=
(ajuda) - ↑Nova Enciclopédia Portuguesa, Ed. Publicações Ediclube, 1996.
- ↑Herrmann, Joachim (1970).Die Slawen in Deutschland. Berlim: Akademie-Verlag GmbH (em alemão)
- ↑Turasiewicz, A.,Dzieje polityczne Obodrzyców od IX wieku do utraty niepodległości w latach 1160 - 1164, Varsóvia 2004,ISBN 83-88508-65-2 (empolonês)
- ↑Dicionário da Idade Média, Autor: Loyn, H; Editora: Jorge Zahar
- Nationalencyclopedin, vol.14, Bra Böcker AB, Höganäs,ISBN 91-7024-619-X
- «Olof Rei da Suécia» (em inglês). FMG .
- HEDIN, Gunnar.Sveriges kungar och drottningar under tusen år. Vimmerby: Företagsgruppen, 2002. p. 13.ISBN 91-631-2020-8
- MELIN, Jan; JOHANSSON, Alf; HEDENBORG, Susanna (2006).Sveriges historia (em sueco). Estocolmo: Prisma. pp. 34, 37, 40, 53.ISBN 91-518-4666-7 !CS1 manut: Nomes múltiplos: lista de autores (link)