wymowa:

IPA: [ˌvɨ̃naˈlazɛk],AS: [vỹnalazek], zjawiska fonetyczne:nazal.•akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1)coś,cowynaleziono;zob.teżwynalazek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wynalazek	wynalazki
dopełniacz	wynalazku	wynalazków
celownik	wynalazkowi	wynalazkom
biernik	wynalazek	wynalazki
narzędnik	wynalazkiem	wynalazkami
miejscownik	wynalazku	wynalazkach
wołacz	wynalazku	wynalazki

przykłady:

(1.1)Potrzebajestmatkąwynalazków.

(1.1)Prawdopodobniezkażdymważniejszymwynalazkiemludzkościwiąże sięnazwa,którapoczątkowobyłaneologizmem.

składnia:

kolokacje:

(1.1)rewelacyjny /wiekopomny /genialny wynalazek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.znajdkaż,wynalazczośćż,wynalazcam,wynalazczyniż

czas.wynaleźćdk.

przym.wynalazczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob.teżwynalazek w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)invention
• arabski: (1.1)اختراع
• baskijski: (1.1)asmakizun,asmakari,asmakuntza
• białoruski: (1.1)вынаходніцтваn,вынаходстваn
• czeski: (1.1)vynálezm
• dari: (1.1)اختراع
• duński: (1.1)opfindelsew
• fiński: (1.1)keksintö,kuvitelma,sepitelmä
• francuski: (1.1)inventionż
• gruziński: (1.1)გამოგონება
• hiszpański: (1.1)inventom
• interlingua: (1.1)invention
• jidysz: (1.1)אויסגעפֿינסn
• kaszubski: (1.1)wënalôzkm
• kataloński: (1.1)invencióż
• łaciński: (1.1)inventioż
• łotewski: (1.1)izgudrojumsm
• niderlandzki: (1.1)uitvindingż
• niemiecki: (1.1)Erfindungż
• norweski (bokmål): (1.1)oppfinnelsem,oppfinningm/ż
• norweski (nynorsk): (1.1)oppfinningż
• nowogrecki: (1.1)εφεύρημαn
• paszto: (1.1)ابداع
• perski: (1.1)اختراع
• portugalski: (1.1)invençãoż
• rosyjski: (1.1)изобретениеn
• szwedzki: (1.1)uppfinningw
• turecki: (1.1)icat
• węgierski: (1.1)találmány
• włoski: (1.1)invenzioneż

źródła: