wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

czasownik przechodni, słaby, rozdzielnie złożony

(1.1)przesunąć,przełożyć (cośwczasie)

odmiana:

(1.1) uitstellen (stelt uit), stelde uit, heeft uitgesteld

 

deelwoord
onvoltooid	uitstellend
voltooid	uitgesteld
indicatief
persoon	onvoltooid	voltooid
	tegenwoordige tijd
ik	stel uit	heb uitgesteld
jij (je)	stelt uit	hebt uitgesteld
u	stelt uit	hebt uitgesteld
gij	stelt uit	hebt uitgesteld
hij zij (ze) het	stelt uit	heeft uitgesteld
wij (we)	stellen uit	hebben uitgesteld
jullie
zij (ze)
	verleden tijd
ik	stelde uit	had uitgesteld
jij (je)
u
gij		hadt uitgesteld
hij zij (ze) het		had uitgesteld
wij (we)	stelden uit	hadden uitgesteld
jullie
zij (ze)
	tegenwoordige toekomende tijd
ik	zal uitstellen	zal uitgesteld hebben
jij (je)	zal uitstellen zult uitstellen	zal uitgesteld hebben zult uitgesteld hebben
u	zal uitstellen zult uitstellen	zal uitgesteld hebben zult uitgesteld hebben
gij	zult uitstellen	zult uitgesteld hebben
hij zij (ze) het	zal uitstellen	zal uitgesteld hebben
wij (we)	zullen uitstellen	zullen uitgesteld hebben
jullie
zij (ze)
	verleden toekomende tijd
ik	zou uitstellen	zou uitgesteld hebben
jij (je)	zou uitstellen zult uitstellen	zou uitgesteld hebben
u	zou uitstellen zoudt uitstellen	zou uitgesteld hebben zoudt uitgesteld hebben
gij	zoudt uitstellen	zoudt uitgesteld hebben
hij zij (ze) het	zou uitstellen	zou uitgesteld hebben
wij (we)	zouden uitstellen	zouden uitgesteld hebben
jullie
zij (ze)
conjunctief
taal	tegenwoordige tijd	verleden tijd
enkelvoud	stelle uit	stelde uit
meervoud	stellen uit	stelden uit
imperatief
jij (je)	stel uit
jullie	stel uit

przykłady:

(1.1)Omdatikziekwas,moestenweonzeafspraakeenweekuitstellen. →Ponieważbyłemchory,musieliśmyprzełożyćnaszespotkanienaprzyszłytydzień.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1)verdagen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.uitsteln

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: