wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1)hist.urządcywilnywstarożytnymRzymie,utworzonyw celuochronyinteresówobywateli,zwłaszczaplebejuszy^[1];zob.teżtrybun ludowy w Wikipedii

(1.2)hist.urządwojskowywstarożytnymRzymie,oficer;zob.teżtrybun wojskowy w Wikipedii

(1.3)przen.osobawystępującaw imieniuludu^[2]

(1.4)przen.propagatoridei,główniespołecznychlubpolitycznych^[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1)D.lmod:trybuna

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trybun	trybunowie, trybuni
dopełniacz	trybuna	trybunów
celownik	trybunowi	trybunom
biernik	trybuna	trybunów
narzędnik	trybunem	trybunami
miejscownik	trybunie	trybunach
wołacz	trybunie	trybunowie, trybuni

(2.1)zob.trybuna

przykłady:

(1.1)Dosprawypowróconodopierow 133 rokup.n.e.kiedytonaurządtrybunaludowegowybranoTyberiusza Semproniusza Grakcha^[3].

(1.2)Trybunskinąłnaotaczającychgożołnierzy,cizaśdopadliPawła^[4].

(1.3)Nowięcodkądpamiętam,szlajał siępoobrzeżachpolitykiniejaki Zatyra,trybunludowy,obrońcarolnikówiw ogólePolaków^[5].

(1.4)DrugipoLeninieautorytetrewolucji,charyzmatycznytrybunzgrzywąwłosównadczołem;twórcaArmii Czerwoneji –dziękiwcieleniu 30 tys.białychoficerów –architektjejzwycięstwawwojnie domowej^[6].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trybunludowy

(1.2) trybunwojskowy

(1.3)rzecznik,ombudsman

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.trybunałmrz,trybunaż,trybunatmrz

przym.trybunicyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1)łac.tribunus plebis (łac.tribunus +plebs) <łac.tribus

(1.2)łac.tribunus militum (łac.tribunus +miles) <łac.tribus

(1.3-4)pol.trybun

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (plebeian)tribune,tribuneoftheplebs,tribuneofthepeople; (1.2) (military)tribune
• bułgarski: (1.1)трибунm; (1.4)трибунm
• cerkiewnosłowiański: (1.1)трївꙋнъm,трибоунъm; (1.2)трївꙋнъm,трибоунъm
• esperanto: (1.1) (popola)tribunuso; (1.2) (armea)tribunuso

źródła: