wymowa:

IPA: [ˈsuknɔ],AS: [sukno]^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1)gęsta,zgrzebnatkaninawełniana;zob.teżsukno w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sukno	sukna
dopełniacz	sukna	sukien
celownik	suknu	suknom
biernik	sukno	sukna
narzędnik	suknem	suknami
miejscownik	suknie	suknach
wołacz	sukno	sukna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.sukniaż,sukienkaż,sukiennicenmos,sukiennikmos

przym.sukienny,sukienniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł.*sukъno,rzeczownik utworzony od czasownikaprasł.*sukati →skręcać,nawijaćnici (por.st.pol.sukać →skręcaćrazemkilkanitek) <praindoeur.*seu̯-k-od pierwiastkapraindoeur.*seu̯- / *su- →giąć,zginać,obracać,skręcać^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)cloth
• bułgarski: (1.1)сукноn
• esperanto: (1.1)drapo
• kazachski: (1.1)шұға
• niemiecki: (1.1) (wollenes)Tuchn
• rosyjski: (1.1)сукноn
• ukraiński: (1.1)сукноn
• węgierski: (1.1)posztó
• wilamowski: (1.1)štöffm,śtöffm

źródła: