wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1)dawnametodarozwiązywaniazatargówhonorowychpolegającanawalcedwóchprzeciwnikówużywającychbroni siecznejlubpalnejwobecnościsekundantów

(1.2)walka,spórmiędzydwiemastronami

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pojedynek	pojedynki
dopełniacz	pojedynku	pojedynków
celownik	pojedynkowi	pojedynkom
biernik	pojedynek	pojedynki
narzędnik	pojedynkiem	pojedynkami
miejscownik	pojedynku	pojedynkach
wołacz	pojedynku	pojedynki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-2)wyzwaćkogośna pojedynek •stoczyć /wygrać /przegrać pojedynek •sekundować pojedynkowi / w pojedynku • pojedynekna śmierć i życie /do pierwszej krwi

(1.2) pojedynekszermierczy /piłkarski /szachowy /aktorski / …

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1)walka

(1.2)spór

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.pojedynkowanien,jedynkaż,jedyneczkaż,jeden

czas.pojedynkować sięndk.

przym.pojedynkowy,pojedynczy

przysł.w pojedynkę,pojedynczo

licz.jeden

zaim.jeden

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)duel; (1.2)bout
• baskijski: (1.1)duelu
• białoruski: (1.1)дуэльż; (1.2)дуэльż
• bułgarski: (1.1)дуелm
• czeski: (1.1)soubojm
• esperanto: (1.1)duelo
• francuski: (1.1)duelm
• hiszpański: (1.1)duelom
• kataloński: (1.1)duelm
• macedoński: (1.1)дуелm
• niderlandzki: (1.1)duel
• niemiecki: (1.1)Zweikampfm,Duelln
• nowogrecki: (1.1)μονομαχίαż; (1.2)μονομαχίαż
• rosyjski: (1.1)дуэльż; (1.2)дуэльż
• słowacki: (1.1)duelm,súbojm
• ukraiński: (1.1)дуельż; (1.2)дуельż
• węgierski: (1.1)párbaj
• włoski: (1.1)duellom

źródła: