wymowa:

^ⓘ,IPA: [ˌmʲjãnɔˈvʲit͡ɕɛ],AS: [mʹi ̯ãnovʹiće], zjawiska fonetyczne:zmięk.•nazal.•akc. pob.•i → j 

znaczenia:

spójnik

(1.1)służy wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi

(1.2)służy wprowadzeniu wyliczenia

przysłówek

(2.1)daw.ponazwisku^[1]

odmiana:

(1)nieodm.

przykłady:

(1.1)Tenplanmaistotnąwadę,mianowiciezakładabardzodużekoszty.

(1.2)OdwiedziłemwszystkiepaństwasąsiadującezPolską,mianowicieNiemcy,Czechy,Słowację,Ukrainę,Białoruś,LitwęiRosję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1)czyli,tojest,toznaczy,innymi słowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas.mianować

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.1)pol.mianowity +-e^[1]

uwagi:

(1.1) Przed słowemmianowicie oraz przed wyrażeniami zawierającymi to słowo stawia się przecinek.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)namely,viz.; (1.2)namely,viz.
• esperanto: (1.1)nome; (1.2)nome
• francuski: (1.1)à savoir; (1.2)à savoir
• hiszpański: (1.1)a saber; (1.2)o sea,es decir,esto es
• niemiecki: (1.1)nämlich; (1.2)nämlich
• szwedzki: (1.1)nämligen,närmare bestämt,det vill säga
• ukraiński: (1.1)а саме; (1.2)а саме
• wilamowski: (1.1)nymłik; (1.2)nymłik

źródła: