(1.1, 2.1) wskazuje na osoby lub przedmioty znajdujące się bliżej słuchającego lub wzmiankowane przez niego, w przeciwieństwie doeste, który wskazuje na osoby lub przedmioty znajdujące się bliżej mówiącego
(2.1) aby uniknąć nieporozumień, w niektórych przypadkach stawiało się akcent graficzny nad zaimkami rodzaju męskiego i żeńskiego (ése), odróżniając je w ten sposób od przymiotników wskazujących
(1.1); reformy ortograficzne ustalone w 2010 roku zalecają unikać stawiania akcentu
(2.1) formy rodzaju nijakiego „eso” używa się do wskazywania przedmiotów lub rzeczy i tłumaczy się na polskitamto
