wymowa:

IPA: [ˈd͡ʑɔbak],AS: [ʒ́obak], zjawiska fonetyczne:zmięk.^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1)zool.Ornithorhynchidae^[1],stekowieczrodzinydziobakowatych;zob.teżdziobak w Wikipedii

(1.2)kolej.środ.elektrycznyzespółtrakcyjnyPendolino;zob.teżPendolino w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1)żegl.bukszpryt

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziobak	dziobaki
dopełniacz	dziobaka	dziobaków
celownik	dziobakowi	dziobakom
biernik	dziobaka	dziobaki
narzędnik	dziobakiem	dziobakami
miejscownik	dziobaku	dziobakach
wołacz	dziobaku	dziobaki

przykłady:

(1.1)Niektórzyuważają,żedziobaktobardzodziwnestworzenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.dzióbm,dziobekm,dzióbekmos/mrz,dziobakowatenmos,dziobanien

czas.dziobaćndk.

przym.dziobowy,dziobakowy,dziobakowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też:Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

(2.1)zobacz listę tłumaczeń w haśle:bukszpryt

• angielski: (1.1)platypus
• arabski: (1.1)خلد الماء
• asturyjski: (1.1)ornitorrincum
• baskijski: (1.1)ornitorrinko
• czeski: (1.1)ptakopyskm
• czirokeski: (1.1)ᎹᏱᏕ (mayide)
• duński: (1.1)næbdyrn
• esperanto: (1.1)ornitorinko
• fiński: (1.1)vesinokkaeläin
• francuski: (1.1)ornithorynquem
• hiszpański: (1.1)ornitorrincom
• islandzki: (1.1)breiðnefurm
• japoński: (1.1)カモノハシ,鴨嘴
• kaszubski: (1.1)dzëbôlm
• koreański: (1.1)오리너구리 (orinŏguri)
• litewski: (1.1)ančiasnapism
• mongolski: (1.1)нугасан хошуут
• niderlandzki: (1.1)vogelbekdiern
• niemiecki: (1.1)Schnabeltiern
• norweski (bokmål): (1.1)nebbdyr
• nowogrecki: (1.1)ορνιθόρυγχοςm
• rosyjski: (1.1)утконосm
• słowacki: (1.1)vtákopysk
• słoweński: (1.1)kljunašm
• szwedzki: (1.1)näbbdjur
• węgierski: (1.1)kacsacsőrű emlős
• włoski: (1.1)ornitorincom

źródła: