| notas |
|---|
- Rdzeń otrzymuje końcową spółgłoskę „g” przed samogłoskami [a], [o].
- Gdy akcent pada na rdzenną głoskę [e], przechodzi ona w dyftong „ie” w czasiepresente de indicativo.
- Gdy jest nieakcentowana, rdzenna głoska [e] przechodzi w samogłoskę „i” w 3. os. czasupretérito perfecto simple,
w czasachpretérito imperfecto ifuturo de subjuntivo oraz wgerundio. - Otrzymuje nieakcentowane końcówki fleksyjne pierwszej koniugacji w 1. i 3. os. lp. czasupretérito perfecto simple.
- Spółgłoska „d” zastępuje pierwszą samogłoskę końcówki fleksyjnej w czasachfuturo icondicional (indicativo).
- Traci koncówkę fleksyjną dla formy 2. os. lp.imperativo (tú), przybierając zatem akcent graficzny. (*)
|
|
