wymowa:

IPA: [t͡ʃɨˈtɛlʲɲik],AS: [čytelʹńik], zjawiska fonetyczne:zmięk.^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1)osoba,któraczytaksiążki,gazetyitp.

(1.2)osoba,którakorzystazbibliotekilubczytelni

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czytelnik	czytelnicy
dopełniacz	czytelnika	czytelników
celownik	czytelnikowi	czytelnikom
biernik	czytelnika	czytelników
narzędnik	czytelnikiem	czytelnikami
miejscownik	czytelniku	czytelnikach
wołacz	czytelniku	czytelnicy
depr.M. iW.lm: (te) czytelniki[1]

przykłady:

(1.1)Zachęcamyczytelnikówdoprenumeratynaszegodziennika.

(1.2)Czytelnicymogąunaswypożyczaćksiążkinajedenmiesiąc.

składnia:

kolokacje:

(1.2) czytelnikindywidualny /zbiorowy

synonimy:

(1.1)reg. śl.czytmorz

(1.2)reg. śl.czytmorz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.czytelnictwon,czytelniaż,czytankaż,czytelnośćż,czytadłon,czytnikm,czytanien,czytywanien,przeczytanien

forma żeńskaczytelniczkaż

czas.czytaćndk.,przeczytaćdk.

przym.czytelniczy,czytelniany,czytelny,oczytany,poczytny

przysł.czytelnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)reader; (1.2)reader
• baskijski: (1.1)irakurle; (1.2)irakurle
• białoruski: (1.1)чытачm; (1.2)чытачm
• bułgarski: (1.1)читателm; (1.2)читателm
• czeski: (1.1)čtenářm
• dolnołużycki: (1.1)lazowaŕm,cytaŕm
• duński: (1.1)læserw
• fiński: (1.1)lukija
• francuski: (1.1)lecteurm; (1.2)lecteurm
• hiszpański: (1.1)lectorm; (1.2)lectorm
• jidysz: (1.1)לייענערm (lejener); (1.2)לייענערm (lejener)
• kaszubski: (1.1)czëtińcm,czëtôrzm
• kazachski: (1.1)оқырман,оқушы
• kurmandżi: (1.1)xwendevan
• litewski: (1.1)skaitytojasm
• niemiecki: (1.1)Leserm; (1.2)Leserm
• nowogrecki: (1.1)αναγνώστηςm; (1.2)αναγνώστηςm
• rosyjski: (1.1)читательm; (1.2)читательm
• słowacki: (1.1)čitateľm
• słoweński: (1.1)bralecm,čitalecm,čitateljm
• ukraiński: (1.1)читачm; (1.2)читачm
• węgierski: (1.1)olvasó
• wietnamski: (1.1)bạn đọc
• włoski: (1.1)lettorem

źródła: