wymowa:

IPA: [brɔ̃ɲ],AS: [brõń], zjawiska fonetyczne:nazal.^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1)wojsk.narzędziewalki,służącedoobronylubatakunawroga;zob.teżbroń w Wikipedii

(1.2)środeklubsposóbwalki

(1.3)formacjawojskowa

czasownik, forma fleksyjna

(2.1)2.os.lp,rozk.odbronić

odmiana:

(1.1,3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	broń	bronie
dopełniacz	broni	broni
celownik	broni	broniom
biernik	broń	bronie
narzędnik	bronią	broniami
miejscownik	broni	broniach
wołacz	broni[1]	bronie

(1.2)^[2]

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	broń
dopełniacz	broni
celownik	broni
biernik	broń
narzędnik	bronią
miejscownik	broni
wołacz	broni

przykłady:

(1.1)Tabrońmadużąsiłęrażenia.

(1.2)Najlepszabrońtonagłenatarcie.

(1.3)Dywizjaczołgówtonajskuteczniejszabroń.

(2.1)Piesku,brońpana.

składnia:

kolokacje:

(1.1)broń atomowa •broń biała •broń biologiczna •broń bakteryjna •broń chemiczna •broń ciężka •broń ciężkiego kalibru •broń długa •broń gazowa •broń gwintowana •broń gładkolufowa •broń jądrowa (nuklearna) •broń konwencjonalna (rzad.tradycyjna,klasyczna) •broń krótka •broń lekka •broń lekkiego kalibru •broń masowej zagłady •broń masowego rażenia •broń maszynowa •broń palna •broń rakietowa •broń sieczna •broń termojądrowa •broń neutronowa •broń pancerna •broń powtarzalna •broń ręczna •broń samopowtarzalna •broń skałkowa •rozładować broń •broń małokalibrowa •broń myśliwska •broń sportowa

synonimy:

(1.1)uzbrojenie,oręż,rynsztunek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1)rzucić broń →poddać sięwwalce,złożyć broń →poddać sięwwalce,do broni →wezwaniedowalki/ataku,na ramię broń →komendawojskowa,zawieszenie broni →czasowezaprzestaniewalki —rozejm,prezentować broń →wwojskudlaoddaniahonorówstanąćwodpowiedniejpostawiez broniąwrękach,stać pod bronią →byćwgotowościdowalki,stać z bronią u nogi →byćwgotowościdowalki,wytrącać broń z ręki →przen.uniemożliwiaćkomuśwalkęiobronę,generał broni,towarzysz broni,z bronią w ręku →przen.lubdosłowniebędącuzbrojonym

(2.1)broń boże! →na pewnonie

etymologia:

uwagi:

zob.teżbroń w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)weapon
• arabski: (1.1)سلاح
• awarski: (1.1)ярагъ
• baskijski: (1.1)arma
• białoruski: (1.1)зброяż
• bułgarski: (1.1)оръжие
• chiński standardowy: (1.1)uproszcz.itrad.武器 (wǔqì)
• chorwacki: (1.1)oružjen
• czeczeński: (1.1)ярагъ
• czeski: (1.1)zbraň
• dolnołużycki: (1.1)brońż
• duński: (1.1)våbenn
• esperanto: (1.1)batalilo,armilo
• fiński: (1.1)ase
• francuski: (1.1)armeż
• górnołużycki: (1.1)bróńż
• grenlandzki: (1.1)sakkuut
• gruziński: (1.1)იარაღი
• hebrajski: (1.1)נשקm
• hiszpański: (1.1)armaż
• indonezyjski: (1.1)senjata
• interlingua: (1.1)arma,armamento
• islandzki: (1.1)vopn
• japoński: (1.1)武器 (ぶき, buki)
• jidysz: (1.1)וואָפֿןm/n (wofn),געווערn (gewer),כּלי־זייןn (klezajen)
• kataloński: (1.1)armaż
• koreański: (1.1)무기 (mugi)
• litewski: (1.1)ginklas
• litzenburski: (1.1)Waff
• łaciński: (1.1)tēlumn,ferrumn,arman
• łotewski: (1.1)ierocism
• malajski: (1.1)senjata
• niderlandzki: (1.1)wapenn
• niemiecki: (1.1)Waffeż
• norweski (bokmål): (1.1)våpenn
• portugalski: (1.1)armaż
• rosyjski: (1.1)оружиеn
• sanskryt: (1.1)अररुm,अस्त्र,आयुध
• slovio: (1.1)oruzx (оруж),oruzxie (оружие),oruzxenie (оружение)
• słowacki: (1.1)zbraň
• słoweński: (1.1)orožje
• szwedzki: (1.1)vapen
• średnio-wysoko-niemiecki: (1.1)wāfenn
• tajski: (1.1)อาวุธ
• turecki: (1.1)silah
• ukraiński: (1.1)зброяż
• węgierski: (1.1)fegyver
• wietnamski: (1.1)wũ khí
• włoski: (1.1)armaż

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1)broń

odmiana:

(1.1)lp bro|ń, ~ni, ~ni, ~ń, ~nju, ~ni;du ~ni, ~njowo, ~njoma, ~ni, ~njoma, ~njoma;lm ~ni, ~njow, ~njam, ~ni, ~njami, ~njach

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: