wymowa:

IPA: [ˈbɛsːɛ̃w̃s],AS: [be•sẽũ̯s], zjawiska fonetyczne:utr. dźw.•nazal.•samogł.+n/m+szczelin.•gemin.^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1)braksensu,uzasadnieniawczymś

(1.2)pot.cośpozbawionesensu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezsens	bezsensy
dopełniacz	bezsensu	bezsensów
celownik	bezsensowi	bezsensom
biernik	bezsens	bezsensy
narzędnik	bezsensem	bezsensami
miejscownik	bezsensie	bezsensach
wołacz	bezsensie	bezsensy

przykłady:

(1.1)Corazwięcejpacjentówuskarża sięnapoczuciebezsensuiżyciowejpróżni.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2)nonsens,bezsensowność,absurd,absurdalność,niedorzeczność,nonsensowność;pot.bzdurność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.bezsensownośćż

przym.bezsensowny,bez sensu

przysł.bezsensownie,bez sensu

wykrz.bez sensu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)nonsense,senselessness,absurdity
• białoruski: (1.2)бяссэнсіцаż
• esperanto: (1.2)sensencaĵo
• hiszpański: (1.1)sinsentidom
• jidysz: (1.1)הבֿלm (hewl)
• nowogrecki: (1.1)ανοησίαż
• polski język migowy:
  (w zapisieSignWriting)

  (1.1)
• włoski: (1.1)assurdom,incongruenzaż

źródła: