wymowa:

IPA: [buj],AS: [bui ̯]^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1)starciezbrojnewalczącychstron

(1.2)zaciętyspór,gwałtownestarcie

(1.3)sport.jednopodejściedosztangiwykonywanewpodnoszeniuciężarów (rwaniualbopodrzucie)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1)rozk.2os.lpzob.bać się

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bój	boje
dopełniacz	boju	bojów
celownik	bojowi	bojom
biernik	bój	boje
narzędnik	bojem	bojami
miejscownik	boju	bojach
wołacz	boju	boje

przykłady:

(1.1)Myślnowablaskipromiennymi •Dziświedzienasnabój,natrud^[1].

(1.3)Zawodnikniezaliczyłtegoboju.

(2.1)Niebójsię,jestemprzytobie^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1)zażarty /krwawy bój •stanąćdo boju •plac boju • bójnaśmierćiżycie •rwać siędo boju

synonimy:

(1.1)walka,bitwa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.boiskon,bojownicaż,bojowanien,bójkaż,pobojowiskon,bojownikm,bojowniczkaż,bojówki,bojowośćż,bojowiecm,bojówkaż,bojówkarzm,bojówkarkaż

przym.bojowy,bojówkarski,bojówkowy

przysł.bojowo

związki frazeologiczne:

boje homeryckie

etymologia:

prasł.*bojь

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1)fray,combat
• arabski: (1.1)قتال
• białoruski: (1.1)бойm; (1.2)бойm
• cerkiewnosłowiański: (1.1)браньż; (1.2)браньż
• nowopruski: (1.1)ulinsnāż
• rosyjski: (1.1)бойm
• sanskryt: (1.1)आयोधन
• ukraiński: (1.1)бійm
• włoski: (1.1)lottaż,battagliaż,combattimentom

źródła: