wymowa:

IPA: [ˈãndrut],AS: [ãndrut], zjawiska fonetyczne:nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1)kulin.zob.wafel

(1.2)kulin.wafleprzekładanemasą,zwykleśmietankowąlubkakaową

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	andrut	andruty
dopełniacz	andruta	andrutów
celownik	andrutowi	andrutom
biernik	andrut	andruty
narzędnik	andrutem	andrutami
miejscownik	andrucie	andrutach
wołacz	andrucie	andruty

przykłady:

(1.2)Mojeulubionetoandrutyśmietankowe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.andrucikmrz

przym.andrutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1)daw. „andrót”zamiast „on(d)rót” (z wstawionymd) <niem.ohne +Rot → (o waflu, opłatku)bezrumieńca,bezprzyrumienienia^[1][2]

(1.2)od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1)zobacz listę tłumaczeń w haśle:wafel

źródła: