![]() | |||
![]() Korczak | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | 6 stycznia1879 | ||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci | |||
|
Zofia z Branickich Potocka (ur.11 stycznia1790 wWarszawie, zm.6 stycznia1879 wKrzeszowicach) – polska szlachcianka,filantropka.
Pochodziła z roduBranickich, była córkąFranciszka Ksawerego iAleksandry (mniemanej córkiKatarzyny Wielkiej). Z małżeństwa zArturem Potockim zawartego w 1816 urodziła syna,Adama Potockiego.
Była miłośniczką sztuki, kolekcjonowała m.in. malarstwo włoskie. Od 1823 mieszkała w Krakowie, gdzie w swoim pałacu założyła teatr. Po śmierci męża w 1832 zwróciła się do pracy charytatywnej, często przekazując darowizny na cele charytatywne i przekazując stypendia. Była działaczką Arcybractwa Miłosierdzia i Towarzystwa Dobroczynności. Założyłaszpital i schronisko dla biednych wKrzeszowicach i nazwała go imieniem męża Artura Potockiego. W Krzeszowicach w 1844 r. sfinansowała budowę kościoła według projektu architektaKarla Friedricha Schinkla. Patronowała akcji niesienia pomocy rannym wpowstaniu styczniowym. Była inicjatorką przebudowy kaplicy Świętego Leonarda naWawelu, fundatorkąkaplicy Potockich w katedrze wawelskiej oraz założycielką Biura Ratunkowego dla niesienia pomocypogorzelcom wpałacu „Pod Baranami”.
Została pochowana wKrzeszowicach 9 stycznia 1879.