Zjednoczenie Narodowe (fr.Rassemblement national,RN) – francuskanacjonalistyczna partia polityczna, działająca od 1972 do 2018 pod nazwąFront Narodowy (fr.Front national,FN).
Ideologiczne korzenie partii można znaleźć zarówno wpoujadyźmie,populistycznym ruchu założonym w 1953 roku przezPierre’a Poujade’a, jak i w niezadowoleniu środowisk skrajnie prawicowych związanych z decyzją prezydenta FrancjiCharles’a de Gaulle’a o porzuceniu obietnicy utrzymania koloniifrancuskiej Algierii[3][4].
Jednym z głównych przodków ideologii ogólnie promowanej przez partię byłaAkcja Francuska założona pod koniec XIX wieku, jak iRestauracja Narodowa (Restauration Nationale), obecnie działające ugrupowanie o charakterzepromonarchijnym[5][6].
Ugrupowanie powstało 5 października 1972 z inicjatywyJean-Marie Le Pena, który kierował nim nieprzerwanie do 16 stycznia 2011, kiedy to został zastąpiony przez swoją córkęMarine Le Pen[7]. Partia ta, określana jako nacjonalistyczna iksenofobiczna, nie odnosiła przez dłuższy czas większych sukcesów w polityce krajowej. W 1986 wprowadziła jednak ponad 30 posłów doZgromadzenia Narodowego – jeden z mandatów przypadł jego liderowi. Miejsce w parlamencie w kolejnych wyborach dwa lata później utraciła niemal cała reprezentacja Frontu Narodowego[8]. Już w latach 80. zdobył on miejsce wParlamencie Europejskim. Skrajne kontrowersje wywołał wówczas Jean-Marie Le Pen, który komory gazowe nazwał „detalem historii”, za co został później skazany na grzywnę[9].
Wwyborach do PE w 2004 partia otrzymała 9,8% poparcia. Wwyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 uzyskała 6,3% poparcia, co dało mandaty trzem europarlamentarzystom. Wwyborach regionalnych w 2010 uzyskała poparcie umożliwiające wprowadzenie 118 przedstawicieli w radach regionów (9,2% głosów). W wyborach prezydenckich kandydaci tej partii zdobyli: w2007 Jean-Marie Le Pen 10,44% głosów, w2012 Marine Le Pen 17,90%. Wwyborach parlamentarnych w 2012 stronnictwo zdobyło 13,6% głosów, dzięki czemu miało dwóch posłów[10]. Partia wygraławybory do PE w 2014 roku, otrzymując 24,86% głosów i zdobywając 23 mandaty.
W marcu 2018 przewodnicząca Marine Le Pen, na koniec zjazdu partii w Lille, zaproponowała zmianę nazwy[11][12]. Umotywowała to tym, że nazwa „Front Narodowy”, którą partia nosi od czasu założenia w 1972, nawiązuje do jej „chwalebnej historii”, jednak „dla wielu Francuzów stanowi barierę psychologiczną”[12]. 1 czerwca 2018 ogłosiła, że przemianowanie zostało zatwierdzone w wyniku wewnątrzpartyjnego głosowania[11][13].
W 2015 z ugropowania wykluczono jej założyciela Jeana-Marie Le Pena – powodem tego były jego kontrowersyjne wypowiedzi dotyczące marszałkaPhilippe’a Pétaina orazzagłady Żydów[14].
Marine Le Pen powiedziała, że jej organizacja stanowi najlepszą zaporę przed antysemityzmem, walcząc z „radykalnym islamizmem”. Partia podtrzymuje bowiem tezę, że dziedzictwo kulturowe islamu nie przystaje do francuskiego społeczeństwa[15], sprzeciwiając się przy tymislamizacji oraz napływowi imigrantów do Francji.
Oskarża emigrantów o bezrobocie wśród Francuzów i domaga się deportacji nielegalnych imigrantów oraz zaostrzenia kontroli granicznych[16]. Sprzeciwia się też małżeństwom tej samej płci oraz adopcji dzieci przez pary homoseksualne[17][18].
Ugrupowanie mierzy się z oskarżeniami o współpracę zJedną Rosją oraz powiązania finansowe zFederacją Rosyjską[19][20]. Kwestie te były przedmiotem badań francuskiej komisji parlamentarnej ds. rosyjskich wpływów, która wykazała powiązania z Rosją między innymi w przypadku takich polityków jakThierry Mariani czyAymeric Chauprade, oraz zwróciła uwagę na wielokrotne usprawiedliwianie przez liderkę partiirosyjskiej aneksji Krymu[21].
- ↑Les adhérents [online], Rassemblement National, 6 września 2025 [dostęp 2025-09-06] (fr.).
- ↑European Political Party Patriots.eu [online], European Political Party Patriots.eu [dostęp 2024-09-24] (ang.).
- ↑Rassemblement National | Les adhérents [online], www.rassemblementnational.fr, 6 września 2025 [dostęp 2025-09-06] (fr.).
- ↑France’s Xenophobes Are Claiming Charles de Gaulle for the Far Right [online], jacobin.com [dostęp 2024-07-19] (ang.).
- ↑Alan JohnA.J. Day Alan JohnA.J.,Political Parties of the World, John Harper, 2002, s. 193,ISBN 978-0-9536278-7-5 [dostęp 2024-07-19] (ang.).
- ↑Edward G.E.G. DeClair Edward G.E.G.,Politics on the Fringe: The People, Policies, and Organization of the French National Front, Duke University Press, 1999, s. 13–17,ISBN 978-0-8223-2139-2 [dostęp 2024-07-19] (ang.).
- ↑Marine Le Pen consacrée à la tête du Front national après son père. google.com, 16 stycznia 2011. [dostęp 2013-10-06]. (fr.).
- ↑Front national (FN). france-politique.fr. [dostęp 2013-10-06]. (fr.).
- ↑Jean-Marie Le Pen renvoyé devant la justice pour ses propos sur l'Occupation. lemonde.fr, 13 lipca 2006. [dostęp 2013-10-06]. (fr.).
- ↑parties-and-elections.eu
- ↑abFrancja: Front Narodowy zmienił nazwę na Zgromadzenie Narodowe, „euractiv.com”, 3 czerwca 2018 [dostęp 2018-06-04] .
- ↑abFront Narodowy Marine Le Pen zmienił nazwę na Zjednoczenie Narodowe. Ma się nie kojarzyć z rasizem i antysemityzmem, „www.gazetaprawna.pl” [dostęp 2018-06-04] .
- ↑Marine Le Pen annonce que le Front national devient Rassemblement national [online], Le Monde.fr [dostęp 2018-06-04] (fr.).
- ↑Wirtualna Polska MediaW.P.M. S.A Wirtualna Polska MediaW.P.M.,Marine Le Pen o swoim ojcu: doszło do tego, że "albo on, albo ja" [online], wiadomosci.wp.pl, 15 maja 2015 [dostęp 2024-07-19] (pol.).
- ↑Maciej NowickiKlub przyjaciół Kremla, Newsweek Polska nr 20/2014, 12-18 maja 2014
- ↑Le Pen convicted of inciting racial hatred for anti-Muslim remarks. highbeam.com, 2 kwietnia 2004. [dostęp 2013-10-06]. [zarchiwizowane ztego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
- ↑SarahS. Wildman SarahS.,Marine Le Pen wants to protect France’s LGBTQ community — but opposes same-sex marriage [online], Vox, 5 maja 2017 [dostęp 2024-07-19] (ang.).
- ↑NickN. Duffy NickN.,France’s Marine Le Pen quietly pledges to end same-sex marriage [online], PinkNews | Latest lesbian, gay, bi and trans news | LGBTQ+ news, 14 lutego 2017 [dostęp 2024-07-19] (ang.).
- ↑"Pierwsza partia putinowska na Zachodzie". tvn24.pl, 2014-12-03. [dostęp 2024-06-11].
- ↑Maria Pankowska: Słowa Marine Le Pen o Ukrainie to nie „wypadek". Francuska populistka od lat wspiera Putina. oko.press, 2021-12-10. [dostęp 2024-06-11].
- ↑Media: raport francuskiej komisji pokazał powiązania polityków partii Le Pen z Rosją. "Wyjątkowa ideologiczna bliskość". tvn24.pl, 2023-06-02. [dostęp 2024-06-11].
Partie polityczne Francji
Partie reprezentowane
w parlamencie krajowym lub europejskim | |
|---|
