Zobacz też:inne znaczenia. | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Prezydent Bangladeszu | |||
| Okres | od 21 kwietnia 1977 | ||
| Przynależność polityczna | Bengalska Partia Nacjonalistyczna | ||
| Poprzednik | Abu Sadat Mohammad Sayem | ||
| Następca | Abdus Sattar | ||
 | |||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Ziaur Rahman (ur.19 stycznia1936 wSylhet, zm.30 maja1981 wChittagong) –bengalski polityk i wojskowy w randze generała, szef sztabu sił zbrojnych Bangladeszu (1975–1978).Prezydent Bangladeszu w latach 1978–1981.
Był jednym z przywódców bengalskiego ruchu niepodległościowego oraz założycielem i przewodniczącymNacjonalistycznej Partii Bangladeszu (BNP) w latach 1978–1981[1].
Jego żoną byłaChaleda Zia, późniejsza trzykrotna premier Bangladeszu[1].
Ziaur Rahman urodził się 19 stycznia 1936 w bengalskiejmuzułmańskiej rodzinie w wiosce Bagbari w Gabtali, wdystrykcie Bogra. Uczęszczał doBogura Zilla School, a w 1946 przeniósł się wHare School wKalkucie. W sierpniu 1947 zamieszkał wKaraczi i kształcił się w Pakistańskiej Akademii Wojskowej wAbbottabadzie, którą ukończył w 1955[2].
W 1953 rozpoczął służbę wpakistańskiej armii. 23 marca 1971 wraz z wiernymi sobie oddziałami, rozpoczął zbrojne powstanie przeciwko Pakistańczykom, którego celem była niepodległość Bangladeszu. Odczytał proklamację niepodległości Bangladeszu przez radio Kalurghat 27 marca 1971[3]. Po uzyskaniu przez Bangladesz suwerenności, Ziaur Rahman służył w jego armii, zostając zastępcą szefa sztabu, a następnie szefem sztabu bengalskich sił zbrojnych. Po wojskowym zamachu stanu w sierpniu 1975, podczas którego zamordowano dotychczasowego przywódcę krajuMujibura Rahmana, przejął władzę w kraju i objął stanowisko premiera[2].
21 kwietnia 1977 po wystąpieniu z wojska został prezydentem kraju. Początkowo obiecywał przeprowadzenie reform oraz wprowadzenie wolnych wyborów. Jednak po próbie zamachu stanu w 1977 roku wycofał się z tych planów. Dokonał wówczas masowych aresztowań swoich przeciwników politycznych. Jako prezydent – w 1978 – Rahman założył Nacjonalistyczną Partię Bangladeszu, której był liderem[2].
Według organizacjiAmnesty International w lutym 1978 rozstrzelano z jego rozkazu 130 osób, a ponad 15 tysięcy trafiło do więzień. Osiem miesięcy później Rahman przeprowadził wybory prezydenckie, które zapewniły mu dalsze sprawowanie tego urzędu[2].
30 maja 1981 zginął w zamachu, zastrzelony z pistoletu maszynowego. Zabójstwa dokonała grupa dwunastu oficerów z generałem majoremAbdul Manzoorem na czele. Sprawcy zamachu wraz z przywódcą zostali później aresztowani i straceni[4]. Spoczywa w mauzoleum znajdującym się w Sher-e-Bangla Nagar wDhace[5].
