| Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia 1929 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 marca 2003 | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
.JPG)
Zdzisław Ludwik Krzyszkowiak (ur.3 sierpnia1929 wWielichowie, zm.24 marca2003 wWarszawie) – polskilekkoatleta, biegacz długodystansowy, mistrz olimpijski, mistrz Europy, rekordzista świata.
Jako dziecko był chorowity, przeszedł m.in.krzywicę. Wskutek tej choroby przejściowo przestał nawet chodzić[1]. Ukończył Publiczną Średnią Szkołę Zawodową (dział elektryczny) w Ostródzie[2].
Do reprezentacji Polski trafił w 1951. Trenował pod opiekąJana Mulaka, jednego ze współtwórcówwunderteamu[2].
Na swoichpierwszych igrzyskach olimpijskich w 1956 zajął w biegu na 10 000 metrów miejsce tuż za podium, przeszedł eliminacje w biegu na 3000 metrów z przeszkodami, jednak z powodu kontuzji (pogryzienie przez psa w wiosce olimpijskiej) nie wystartował w finale[3]. NaMistrzostwach Europy wSztokholmie w1958 triumfował na dwóch dystansach – 5 i 10 kilometrów. Występ w Sztokholmie sprawił, że został uznany przez działy sportowe agencji informacyjnych najlepszym sportowcem Europy w 1958 roku w ankiecie na zleceniePAP[4] oraz został wybrany najlepszym sportowcem Polski w 1958 wplebiscycie„Przeglądu Sportowego”[5].
W 1960 podczas meczu Polska – ZSRR wTule ustanowił rekord świata w biegu na 3000 m z przeszkodami (8:31,4), odbierając go innemu Polakowi –Jerzemu Chromikowi. Podczasigrzysk olimpijskich w Rzymie w 1960 zdobył złoty medal na 3000 m z przeszkodami, wyprzedzając na ostatniej przeszkodzie RosjaninaNikołaja Sokołowa. W 1961 wWałczu ponownie poprawił rekord świata na 3000 m z przeszkodami, osiągając czas 8:30,4[2].
Zdzisław Krzyszkowiak był także trzynastokrotnym mistrzem Polski na 5000 m, 10 000 m, 3000 m z przeszkodami i w biegach przełajowych na 3 i 6 km (1953–1962)[6].
Po zakończeniu kariery zajmował się krótkotrenerką, ale bez większych sukcesów. Ostatecznie zajął sięturystyką i był przewodnikiem wycieczek zagranicznych, m.in. doPragi,Miszkolca iWarny[1].
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z GwiazdąOrderu Odrodzenia Polski (1998)[7].
Jego imieniem nazwanostadion lekkoatletyczny wBydgoszczy.
Od 1996 honorowy obywatel miastaKoła[8], a od 2003Wałcza[9].
Pochowany nacmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-2-50)[10].
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
.svg)
nr – nie rozegrano
nr – nie rozegrano, (x) – w nawiasie podany jest dystans biegu, bd – brak danych
