Ten artykuł dotyczy polskiego aktora. Zobacz też:inne osoby o tym imieniu i nazwisku. Zbigniew Zapasiewicz (2008) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 13 września 1934 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 lipca 2009 | ||
| Zawód | |||
| Współmałżonek | |||
| Lata aktywności | 1956–2009 | ||
| Zespół artystyczny | |||
| Teatr Młodej Warszawy (1955–1957) Teatr Klasyczny w Warszawie (1957–1959) Teatr Współczesny w Warszawie (1959–1966, 1993–2000) Teatr Dramatyczny w Warszawie (1966–1983, 1987–1990) Teatr Powszechny w Warszawie (1983–1987, 2000–2009) Teatr Polski w Warszawie (1990–1993) | |||
| Odznaczenia | |||
         | |||
| |||
| |||
Zbigniew Jan Zapasiewicz (ur.13 września1934 wWarszawie, zm.14 lipca2009 tamże[1]) – polskiaktor,reżyser ipedagog[2].
Do liceum chodził na Żoliborzu[3]. Studia wyższe rozpoczął w 1951 roku na Wydziale ChemicznymPolitechniki Warszawskiej. Przerwał je po roku, po przyjęciu na Wydział Aktorski wPWST. Studiowanie zakończył w 1956 roku, a jego wykładowcami byli, m.in.:Jan Kreczmar,Marian Wyrzykowski,Bohdan Korzeniewski,Zofia Małynicz,Stanisława Perzanowska,Maria iEdmund Wiercińscy[3]. Od 1969 do 1971 roku byłprodziekanemWydziału Aktorskiego; od 1979 roku docentem naWydziale Reżyserii tej uczelni, w latach 1981–1984dziekanem tego wydziału, a w latach 1984–1987 prodziekanem. W 1992 roku otrzymał nominację na profesora sztuk teatralnych[4].
Aktorski debiut to rolaEwarysta Galois wOstatniej nocy wedługLeopolda Infelda w Teatrze Młodej Warszawy w 1956 roku. Na ekranie zadebiutował w 1963 roku.
Grał kolejno w teatrach: Młodej Warszawy iKlasycznym (1956–1959),Współczesnym (1959–1966), Dramatycznym (1966–1983). Powszechnym (1983–1987). W latach 1987–1990 był dyrektorem naczelnym i artystycznymTeatru Dramatycznego, gdzie m.in. zwolnił z pracy aktoraJerzego Janeczka[5]. Następnie pracował w zespoleTeatru Polskiego w Warszawie. W ostatnich latach życia ponownie związał się zTeatrem Powszechnym w Warszawie. Był stałym współpracownikiem krakowskiegoTeatru STU.
Dwukrotny laureatNagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, za wybitne kreacje aktorskie (1973) oraz za kreacje aktorskie w „Kosmosie” Witolda Gombrowicza w reżyseriiJerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym i „Zapasiewicz gra Becketta” wTeatrze Powszechnym w reżyseriiAntoniego Libery (2006).
Jako aktor był współpracownikiemTeatru Polskiego Radia[6].
SynZbigniewa Zapasiewicza, lewicującego działacza społecznego i Marii z domu Kreczmar, nauczycielki matematyki[3]. Jego rodzina była związana z teatrem: wujJan Kreczmar był aktorem, a wujJerzy Kreczmar – reżyserem teatralnym.
Zapasiewicz był trzykrotnie żonaty z aktorkami[7][8][a]:Krystyną Maciejewską,Iwoną Słoczyńską (później przyjęła nazwisko Sydor) iOlgą Sawicką[11].
Zmarł naraka wątroby. Zgodnie z jego ostatnią wolą urna z jego prochami zostałapogrzebana 22 lipca 2009 roku w Alei Zasłużonych naCmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera BII30-tuje-1)[12].
W październiku 1984 rokuSłużba Bezpieczeństwa rozpoczęła rozpracowanie Zbigniewa Zapasiewicza w ramachSprawy Operacyjnego Rozpracowania krypt. „Zapas”[13]. Powodem zainteresowania SB aktorem była jego negatywna postawa wobec oficjalnej propagandy, inicjatywy o charakterze politycznym oraz kontakty z dysydentami czeskimi i ośrodkami polonijnymi. O jego działalności SB była informowana w donosachtajnych współpracowników, którzy byli obecni nawet podczas jego wyjazdów zagranicznych, np. doWielkiej Brytanii w 1984[14]. 5 grudnia 1988 roku SB podjęło decyzję o zakończeniu prowadzenia sprawy i przekazaniu materiałów do archiwum. Obecnie znajdują się w ArchiwumInstytutu Pamięci Narodowej pod sygnaturą AIPN 01322/3793[15].
| 1990–1999 |
|
|---|---|
| 2000–2009 |
|
| 2010–2019 |
|
| 2020–2029 |
|
