50°45′N 16°51′E/50,750000 16,850000 nr rej. zamek 466 z 6.06.1957, park A/4592/841/WŁ z 8.09.1980 | |||
 Zamek w Wilkowie Wielkim | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Miejscowość | |||
| Typ budynku | |||
| Styl architektoniczny | |||
| Ukończenie budowy | XVI w. | ||
| Ważniejsze przebudowy | druga poł. XVI, XIX w. | ||
Położenie na mapie gminy Niemcza  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego  | |||
| 50°45′N 16°51′E/50,750000 16,850000 | |||
| |||
Zamek w Wilkowie Wielkim (niem. Schloss Groß Wilkau)[1] –zabytkowyzamek[2] wWilkowie Wielkim[3] –wsi wPolsce, wwojewództwie dolnośląskim, wpowiecie dzierżoniowskim, wgminie Niemcza.
Dzisiejszy zmake powstał po rozbudowie rycerskiej wieży obronnej, którą wzniósł prawdopodobnie Dyprand von Reibnitz, wzmiankowany w 1478 roku jako właściciel wsi.
W XVI wieku budowla była własnością rodziny von Nimitz i jej przedstawiciel Krzysztof (Christoph) von Nimitz polecił dobudować do gotyckiej wieży pałac w stylu renesansowym. Mury średniowiecznej wieży znajdują się we wschodnim skrzydle pałacu.
W latach 1640–1647 majątek przeszedł w ręce książąt brzeskich. W latach 1674–1685 rezydencja była własnością Heinricha von Zierotin. Około 1694 dobra z powodu braku spadkobierców ponownie przeszły pod zarząd książęcy.
W XVIII wieku właścicielami byli m.in. Edward von Golloway, rodzina von Gallard, Franz Weighard von Hoffmann, rodzina von Tschirsky. W tym okresie pałac został częściowo przebudowany w stylu barokowym. W 1751 roku Wilków kupił Karl Friedrich II von Pfeil (1735-1807)[4].
W 1842 roku właścicielem majątku stał się Juliusz von Koschembar. W latach 1853–1927 pałac znajdował się w rękach rodziny von Chappuis, która to dokonała ostatniej przebudowy budynku. Przed II wojną światową właścicielem pałacu był Will Rodatz.
Po wojnie umieszczono w nim Ośrodek Hodowli Zarodowej, który do dziś jest jego właścicielem.
W skład zespołu zamkowego wchodzi park i zabudowa gospodarcza.
