 | |||||||||
| Nazwiskochińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| |||||||||
Xunzi (w Polsce obowiązuje również spolszczone określenieSün-tsy[1]; ok.298-ok.238 p.n.e.) –filozofchiński, jeden z wybitnych przedstawicielikonfucjanizmu[1].
Jego prawdziwym imieniem było Xun Kuang (荀況) lub Xun Qing (荀卿)[2]. Pochodził z państwaZhao. W wieku 50 lat przeniósł się doQi, skąd na skutek intryg musiał wyemigrować doChu, gdzie prawdopodobnie zmarł[3]. Pozostawił po sobie napisane w formie traktatów filozoficznych, składające się z 32 rozdziałów dzieło nazwane jego imieniem[2].
Nauczał, że każda z trzech potęg wszechświata:Niebo,Ziemia iCzłowiek, ma swoje własne, konkretne powołanie. Powołaniem człowieka jest wykorzystywanie tego, co daje muZiemia iNiebo i tworzenie kultury. Pod pojęciem Nieba rozumiał nieosobowy, bezimienny i bezstronny ład przyrody[2].
Xunzi głosił, żeczłowiek jestzły znatury i rodzi się z wrodzonym pragnieniem korzyści i przyjemności zmysłowych. Tylkowychowanie ikultura mogą uczynić go wartościowym. Wyróżniał 2 nurty pochodzenia moralności:
Aby organizacja społeczna zaistniała, trzeba wypracować reguły postępowania (li) – obrzędy, ceremonie, konwencje społeczne. Zapewniają one kontrolę, pielęgnację i upiększenie ludzkiej natury[2].
Zaprzeczał istnieniu duchów, zjawisk nadprzyrodzonych i przepowiedni, kładł jednak duży nacisk na ceremonie pogrzebowe i ofiarne (zwłaszcza składane przodkom), które uważał za ważne elementy kultury[2]. Muzykę traktował jako narzędzie wychowania.
Rozwinął teorie logiczne wykorzystując je do krytyki późniejszychmoistów iszkoły nazw.
