Pluskwiaki osiągające od 4 do 16 mm długości ciała[3][4], którego kształt najczęściej jest wydłużony bądź owalny[4]. Większość gatunków ma matowe, maskujące, często brązowawe ubarwienie. Niektóre jednak jaskrawością kolorów i kształtem przypominająLygaeinae,kowalowate iLargidae[3].Głowa jest trójkątna lub czworokątna[4].Nadustek wykracza przed płytki szczękowe (jugae)[3][5].Oczy złożone są dobrze wykształcone, okrągłe w zarysie[4]. Dwaprzyoczka ulokowane są na niskich wzgórkach[3][5].Czułki są dość cienkie, pozbawione rozszerzeń, o członie pierwszym najkrótszym i u nasady przewężonym[3][4].Przedplecze jest w zarysie trapezowate lub prostokątne[4], uSerinethinae ma brzegi boczne wyraźnie wcięte tuż za kołnierzem, uRhopalinae takiego wcięcia natomiast brak[3]. Powierzchnia przedplecza ma w przedniej części bruzdę. Tylne kąty przedplecza są tępe, zaokrąglone.Tarczka ma trójkątny kształt i płaską powierzchnię[4].Półpokrywy mają często naprzykrywkach duże obszary niezesklerotyzowanego, prześwitującego oskórka między żyłkami[3][4]. Nazakrywkach występują liczne żyłki. Charakterystyczny jest dla rodziny całkowity zanik lub silna redukcja ujść gruczołów zapachowychzatułowia[3][5].Odnóża mająuda pozbawione kolców[4].Odwłok ma wszystkieprzetchlinki umieszczone po stronie brzusznej. Zazwyczaj wewnętrzne laterotergity są wykształcone[3].Trichobotria nasternitach od czwartego do szóstego rozmieszczone są w prostych, a na siódmym w skośnych szeregach[5]. Lokalizacja trichobotrii na sternitach trzecim i czwartym jest środkowo-boczna, a na dalszych boczna[3]. Piątytergit jest pośrodku zwężony[4]. Samica ma całobrzegi siódmy sternit, płytkowatepokładełko orazspermatekę z okrągłym zbiornikiem, małą pompą i długim, poskręcanym przewodem[3].
Stadia larwalne mają ujścia grzbietowych gruczołów zapachowych odwłoka zlokalizowane pomiędzy tergitami czwartym i piątym oraz piątym i szóstym, przy czym te ostatnie przesunięte są ku przodowi[3].
Rodzinakosmopolityczna[3]. Rhopalinae największą różnorodność osiągają wkrainie palearktycznej, zaś Serinethinae w strefie tropikalnej[5]. W sumie z Palearktyki znanych jest około 70 gatunków z 14 rodzajów[4]. Z Polski wykazano 14 gatunków należących do 6 rodzajów (zobacz:wysysowate Polski)[6][4]. W Australii stwierdzono występowanie 7 gatunków z 2 rodzajów[5].
W 1873 roku podwaliny pod podział wysysowatych położyłCarl Stål wyróżniając w ich obrębie cztery działy: Harmostaria, Corizaria, Myrmaria oraz Serinetharia[13]. W 1967 roku N.P. Chopra wprowadził podział na dwie podrodziny,Rhopalinae iSerinethinae, w obrębie tej pierwszej rozpoznając sześćplemion[14]. Współcześnie stosuje się podział na dwie podrodziny i pięć plemion, przy czym rodzajów wymarłych nie przyporządkowano do żadnego z nich[8][9]:
↑Rhopalidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 114.ISBN 83-7073-132-5.
↑abcdefghijklmnRandall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. -2.ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
↑abcdefghijklBarbara Lis, Adam Stroiński, Jerzy A. Lis: Heteroptera Poloniae 1: Coreoidea. Bytom: Zakład Poligraficzno-Wydawniczy "Plik", 2008, s. 77-130.
↑abcdefFamily Rhopalidae. [w:]Australian Biological Resources Study. Australian Faunal Directory [on-line]. Australian Government, Department of Agriculture, Water and Environment, 2002-2012. [dostęp 2022-08-28].
↑Michael Forthman, Christine W. Miller, Rebecca T. Kimball. Phylogenomic analysis suggests Coreidae and Alydidae (Hemiptera: Heteroptera) are not monophyletic. „Zoologica Scripta”. 48 (4), s. 520-534, 2019.DOI:10.1111/zsc.12353.
↑C.J.B. Amyot, J.G. Audinet-Serville: Histoire Naturelle des Insects. Hémiptères. Paris: Librairie Encyclopédique de Roret, 1843, s. 243.
↑W.E. Leach: Hemiptera. W: Brewster's Edinburgh Encyclopedia. Vol. 9. Edinburgh: John Murray Baldwin & Cradocle, 1815, s. 123.
↑Superfamily Coreoidea. [w:]Australian Biological Resources Study. Australian Faunal Directory [on-line]. Australian Government, Department of Agriculture, Water and Environment, 2002-2012. [dostęp 2022-08-28].
↑C. Stål. Enumeratio Hemipterorum. Bidrag till en förteckning öfver aller hittills kända Hemiptera, jemte systematiska meddelanden. 3. „Kongliga Svenska Vetenskaps-Academiens Nya Handlingar, Stockholm n.f.”. 11 (2), s. 1-163, 1873.
↑N.P. Chopra. The higher classification of the family Rhopalidae (Hemiptera). „Transactions of the Royal Entomological Society of London”. 119, s. 363-399, 1967.
